ابوخالد کابلی: تفاوت میان نسخه‌ها
(+رده:اهالی کابل، +رده:اهالی مدینه، +رده:کیسانیه (هاتکت)، ابرابزار) |
(− رده:کیسانیه، + رده:شیعیان کیسانی (هاتکت)) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[رده:شاگردان سجاد]] | [[رده:شاگردان سجاد]] | ||
[[رده:شیعیان دوازده‌امامی]] | [[رده:شیعیان دوازده‌امامی]] | ||
[[رده: | [[رده:شیعیان کیسانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۶
ابوخالد کابلی مشهور به وردان و ملقب به کنکر یکی از یاران سجاد، امام چهارم شیعیان دوازده‌امامی بود. بر اساس روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان دوازده‌امامی، ابوخالد کابلی، یحیی بن ام‌طویل و جبیر بن مطعم، سه نفری بودند که پس از کشته‌شدن حسین بن علی، امام سوم شیعیان در نبرد کربلا، همچنان به تشیع باور داشتند و از دین خارج نشده بودند. وی در آغاز کیسانی مذهب و معتقد به امامت محمد حنفیه بود و سپس به توسط یحیی بن ام‌طویل و ملاقات با سجاد، به مذهب امامیه باور پیدا کرد. ابوخالد در روزگاران حجاج، از حاکمان دوره اموی تحت تعقیب بود و مدتی متواری می‌زیست و سپس به مکه پناهنده شد و در پایان عمر برای دیدار مادرش به کابل سفر کرد. ابوخالد کابلی نامی مشترک با یکی از شاگردان محمد باقر امام ششم شیعیان دوازده‌امامی است. برخی او را با ابوخالد کابلی حاضر، یکی می‌دانند و برخی او را شخصی دیگر می‌دانند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن‌فرات». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.