اخفش اوسط: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(+رده:نحوشناسان، +رده:اهالی بصره، +رده:بنی‌تمیم، +رده:ادیبان مسلمان، +رده:شاگردان سیبویه (هاتکت)، ابرابزار) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابوالحسن سعید بن مسعدة مجاشعی خوارزمی بلخی'''، مشهور به '''اخفش اوسط''' یکی از عالمان [[ایران|ایرانی‌تبار]] [[علم نحو]] بود. وی را ایرانی‌تبار و از موالی [[بنی‌مجاشع بن دارم]] و از [[بصریین]] گزارش کرده‌اند. [[یاقوت حموی|یاقوت]] در [[معجم البلدان | '''ابوالحسن سعید بن مسعدة مجاشعی خوارزمی بلخی'''، مشهور به '''اخفش اوسط''' یکی از عالمان [[ایران|ایرانی‌تبار]] [[علم نحو]] بود. وی را ایرانی‌تبار و از موالی [[بنی‌مجاشع بن دارم]] و از [[بصریین]] گزارش کرده‌اند. [[یاقوت حموی|یاقوت]] در ''[[معجم البلدان]]'' گزارش کرده است که قبیلهٔ عربی که وی در آن سکنی داشت، از [[بنی‌تمیم]] بود. او از ائمه نحوی بود که در [[بصره]] می‌زیست. گفته شده است که او شاگرد [[سیبویه]] بوده و از او ادبیات آموخته است. از جمله شاگردان او می‌توان به [[ابوعمر جرمی|ابوعمر الجرمی]] و [[ابوعثمان مازنی|ابوعثمان المازنی]] اشاره کرد. او را بعد از استادش سیبویه، ادیب‌ترین زمانش می‌خواندند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اخفش}}</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از جمله آثار منسوب به او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ''کتاب الاربعة''، ''کتاب الاشتقاق''، ''کتاب الاصوات''، ''کتاب الاوسط فی النحو''، ''تفسیر معانی القرآن''، ''صفات الغنم و الوانها و علاجها و اسبابها''، ''کتاب العروض''، ''کتاب القوافی''، ''المسائل الکبیر''، ''المسائل الصغیر''، ''معانی الشعر''، ''کتاب المقاییس''، ''کتاب الملوک''، ''وقف التام.''<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک= | از جمله آثار منسوب به او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ''کتاب الاربعة''، ''کتاب الاشتقاق''، ''کتاب الاصوات''، ''کتاب الاوسط فی النحو''، ''تفسیر معانی القرآن''، ''صفات الغنم و الوانها و علاجها و اسبابها''، ''کتاب العروض''، ''کتاب القوافی''، ''المسائل الکبیر''، ''المسائل الصغیر''، ''معانی الشعر''، ''کتاب المقاییس''، ''کتاب الملوک''، ''وقف التام.''<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اخفش}}</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
===ارجاعات=== | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
===منابع=== | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اخفش|دانشنامه=[[ | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اخفش|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:ادیبان مسلمان]] | |||
[[رده:اهالی بصره]] | |||
[[رده:بنی‌تمیم]] | |||
[[رده:شاگردان سیبویه]] | |||
[[رده:نحوشناسان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۰
ابوالحسن سعید بن مسعدة مجاشعی خوارزمی بلخی، مشهور به اخفش اوسط یکی از عالمان ایرانی‌تبار علم نحو بود. وی را ایرانی‌تبار و از موالی بنی‌مجاشع بن دارم و از بصریین گزارش کرده‌اند. یاقوت در معجم البلدان گزارش کرده است که قبیلهٔ عربی که وی در آن سکنی داشت، از بنی‌تمیم بود. او از ائمه نحوی بود که در بصره می‌زیست. گفته شده است که او شاگرد سیبویه بوده و از او ادبیات آموخته است. از جمله شاگردان او می‌توان به ابوعمر الجرمی و ابوعثمان المازنی اشاره کرد. او را بعد از استادش سیبویه، ادیب‌ترین زمانش می‌خواندند.[۱]
آثار
از جمله آثار منسوب به او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: کتاب الاربعة، کتاب الاشتقاق، کتاب الاصوات، کتاب الاوسط فی النحو، تفسیر معانی القرآن، صفات الغنم و الوانها و علاجها و اسبابها، کتاب العروض، کتاب القوافی، المسائل الکبیر، المسائل الصغیر، معانی الشعر، کتاب المقاییس، کتاب الملوک، وقف التام.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اخفش». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.