عبدالرحیم کاراکوچ: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
کاراکوچ در سال ۱۹۳۲ البستان<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> در خانواده‌ای که همهٔ اعضای آن شاعر بودند به دنیا آمد.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> وی در کودکی سرودن شعر را آغاز کرد<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> ولی اشعار ابتدایی خود را آتش زد و سال ۱۹۶۴ اولین کتابش را با نام «نامه‌هایی به حسن» به چاپ رساند<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> که با استقبال چشمگیری روبه‌رو شد.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> این مجموعه سه بار و هر بار در تیراژ ده‌هزار نسخه تجدید چاپ شد.<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> | کاراکوچ در سال ۱۹۳۲ البستان<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> در خانواده‌ای که همهٔ اعضای آن شاعر بودند به دنیا آمد.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> وی در کودکی سرودن شعر را آغاز کرد<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> ولی اشعار ابتدایی خود را آتش زد و سال ۱۹۶۴ اولین کتابش را با نام «نامه‌هایی به حسن» به چاپ رساند<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> که با استقبال چشمگیری روبه‌رو شد.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> این مجموعه سه بار و هر بار در تیراژ ده‌هزار نسخه تجدید چاپ شد.<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> | ||
== درگذشت == | |||
این نویسنده و شاعر مشهور ترک و بازنشستهٔ شهرداری<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> که از ماه آوریل ۲۰۱۲ (فروردین ۱۳۹۱) به دلیل عفونت ریه در بیمارستان دانشکده علوم پزشکی قاضی استانبول بستری بود، جمعه ۸ ژوئن ۲۰۱۲ درگذشت.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> | این نویسنده و شاعر مشهور ترک و بازنشستهٔ شهرداری<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> که از ماه آوریل ۲۰۱۲ (فروردین ۱۳۹۱) به دلیل عفونت ریه در بیمارستان دانشکده علوم پزشکی قاضی استانبول بستری بود، جمعه ۸ ژوئن ۲۰۱۲ درگذشت.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> | ||
در مراسم خاکسپاری کاراکوچ که فردای درگذشتش برگزار شد علاوه‌بر چهره‌های ادبی ترکیه، چهره‌های مهم سیاسی ترکیه و چندتن از وزیران این کشور شرکت کردند.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> | در مراسم خاکسپاری کاراکوچ که فردای درگذشتش برگزار شد علاوه‌بر چهره‌های ادبی ترکیه، چهره‌های مهم سیاسی ترکیه و چندتن از وزیران این کشور شرکت کردند.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> | ||
== شخصیت == | |||
ناشر آثار وی در مورد او می‌گوید: «او استاد بی‌چون و چرای شعر مردمی است، شعرهای ماندگارش به ظریف‌ترین شکل صدای رسای ماست. او آنچه را که ما درک می‌کنیم و به زبان می‌آوریم، در قالب شعر ارائه می‌دهد. کاراکوچ مترجم احساس و عاطفهٔ ماست.»<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> | |||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
* بهار در آناتولی {{به ترکی استانبولی|Anadolu'da Bahar}} - ۲۰۰۷ | * بهار در آناتولی {{به ترکی استانبولی|Anadolu'da Bahar}} - ۲۰۰۷ | ||
* دعوت به صلح {{به ترکی استانبولی|Barış Çağrısı}} - ۲۰۰۹<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> | * دعوت به صلح {{به ترکی استانبولی|Barış Çağrısı}} - ۲۰۰۹<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> | ||
=== اشعار === | |||
کاراکوچ بیشتر شعرهایش را در زمینهٔ انسان و عواطف انسانی می‌سرود.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> اشعار وی انباشته از تمسخر دموکراسی است، زبانی پر از نیش و کنایه دارد و معتقد است با هیچ سیاستمداری نباید آشتی کرد. انسانیت و مظلومیت [[اسلام]] بن‌مایهٔ اندیشهٔ او را شکل می‌دهد. وی در دههٔ ۱۹۷۰ محکوم به زندان شد اما بدون آن که برای خود وکیلی گرفته باشد تبرئه شد.<ref>{{پک|مطلق|۱۳۸۵|ک=روزنامهٔ ایران|ف=جزمی ارسوز و عبدالرحیم…|ص=}}</ref> او بیش از ۳۰ بار برای شعرهایش به دادگاه فراخوانده شد اما از همهٔ اتهامات تبرئه شد. او که شغل اصلی‌اش روزنامه‌نگاری بود، مدت کوتاهی وارد عرصهٔ سیاست شد اما در آن دنیای ناآشنا جایی برای خود نیافت و از آن محیط فاصله گرفت. وی در مصاحبه‌ای در مورد تجربهٔ سیاسی کوتاهش چنین گفت: محض رضای خدا وارد سیاست شدم، اما زود فهمیدم که بهتر است محض رضای خدا آن را رها کنم.<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=ایبنا|ف=عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد|ص=}}</ref> | |||
=== ترجمهٔ آثار به فارسی === | === ترجمهٔ آثار به فارسی === | ||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۷
عبدالرحیم کاراکوچ (به ترکی استانبولی: Abdürrahim Karakoç) (زادهٔ ۱۹۳۲ در اکینوزو – درگذشتهٔ ۸ ژوئن ۲۰۱۲ در آنکارا) روزنامه‌نگار، نویسنده و شاعر مشهور ترک است.[۱]
زندگی
کاراکوچ در سال ۱۹۳۲ البستان[۲] در خانواده‌ای که همهٔ اعضای آن شاعر بودند به دنیا آمد.[۳] وی در کودکی سرودن شعر را آغاز کرد[۴] ولی اشعار ابتدایی خود را آتش زد و سال ۱۹۶۴ اولین کتابش را با نام «نامه‌هایی به حسن» به چاپ رساند[۵] که با استقبال چشمگیری روبه‌رو شد.[۶] این مجموعه سه بار و هر بار در تیراژ ده‌هزار نسخه تجدید چاپ شد.[۷]
درگذشت
این نویسنده و شاعر مشهور ترک و بازنشستهٔ شهرداری[۸] که از ماه آوریل ۲۰۱۲ (فروردین ۱۳۹۱) به دلیل عفونت ریه در بیمارستان دانشکده علوم پزشکی قاضی استانبول بستری بود، جمعه ۸ ژوئن ۲۰۱۲ درگذشت.[۹]
در مراسم خاکسپاری کاراکوچ که فردای درگذشتش برگزار شد علاوه‌بر چهره‌های ادبی ترکیه، چهره‌های مهم سیاسی ترکیه و چندتن از وزیران این کشور شرکت کردند.[۱۰]
شخصیت
ناشر آثار وی در مورد او می‌گوید: «او استاد بی‌چون و چرای شعر مردمی است، شعرهای ماندگارش به ظریف‌ترین شکل صدای رسای ماست. او آنچه را که ما درک می‌کنیم و به زبان می‌آوریم، در قالب شعر ارائه می‌دهد. کاراکوچ مترجم احساس و عاطفهٔ ماست.»[۱۱]
آثار
عبدالرحیم کاراکوچ، ۱۶ کتاب شعر به چاپ رسانده که بیشترشان هنوز تجدید چاپ می‌شوند.[۱۲] این آثار عبارت‌اند از:
- نامه‌هایی به حسن (به ترکی استانبولی: Hasan'a Mektuplar) - ۱۹۶۵
- عقل به گِل نشست (به ترکی استانبولی: Akıl Karaya Vurdu) - ۱۹۶۵
- گوش به زنگ (به ترکی استانبولی: Eli Kulakta) -۱۹۶۹
- فرمان تیر (به ترکی استانبولی: Vur Emri) - ۱۹۷۳
- خون‌نگاشته (به ترکی استانبولی: Kan Yazısı) - ۱۹۷۸
- آب‌ها خیس نمی‌شوند (به ترکی استانبولی: Suları Islatamadım) - ۱۹۸۳
- فصل پنجم (به ترکی استانبولی: Beşinci Mevsim) - ۱۹۸۵
- به دوست (به ترکی استانبولی: Dosta Doğru) - ۱۹۹۴
- رؤیاهای ممنوعه (به ترکی استانبولی: Yasaklı Rüyalar) - ۲۰۰۰
- زیبایی آسمانی‌ام (به ترکی استانبولی: Gök çekimi) - ۲۰۰۰
- گردنبند ۱ (به ترکی استانبولی: Gerdanlık - I) - ۲۰۰۰
- گردنبند ۲ (به ترکی استانبولی: Gerdanlık - II) - ۲۰۰۲
- اثر انگشت (به ترکی استانبولی: Parmak İzi) - ۲۰۰۲
- باران از زمین می‌بارد (به ترکی استانبولی: Yağmur Yerden Yağar) - ۲۰۰۲
- بهار در آناتولی (به ترکی استانبولی: Anadolu'da Bahar) - ۲۰۰۷
- دعوت به صلح (به ترکی استانبولی: Barış Çağrısı) - ۲۰۰۹[۱۳]
اشعار
کاراکوچ بیشتر شعرهایش را در زمینهٔ انسان و عواطف انسانی می‌سرود.[۱۴] اشعار وی انباشته از تمسخر دموکراسی است، زبانی پر از نیش و کنایه دارد و معتقد است با هیچ سیاستمداری نباید آشتی کرد. انسانیت و مظلومیت اسلام بن‌مایهٔ اندیشهٔ او را شکل می‌دهد. وی در دههٔ ۱۹۷۰ محکوم به زندان شد اما بدون آن که برای خود وکیلی گرفته باشد تبرئه شد.[۱۵] او بیش از ۳۰ بار برای شعرهایش به دادگاه فراخوانده شد اما از همهٔ اتهامات تبرئه شد. او که شغل اصلی‌اش روزنامه‌نگاری بود، مدت کوتاهی وارد عرصهٔ سیاست شد اما در آن دنیای ناآشنا جایی برای خود نیافت و از آن محیط فاصله گرفت. وی در مصاحبه‌ای در مورد تجربهٔ سیاسی کوتاهش چنین گفت: محض رضای خدا وارد سیاست شدم، اما زود فهمیدم که بهتر است محض رضای خدا آن را رها کنم.[۱۶]
ترجمهٔ آثار به فارسی
از وی در ایران نیز شعرهای پراکنده‌ای به چاپ رسیده است.[۱۷]
پانویس
ارجاعات
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ مطلق، «جزمی ارسوز و عبدالرحیم…»، روزنامهٔ ایران.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
- ↑ «عبدالرحیم کاراکوچ به جهان دیگر کوچ کرد»، ایبنا.
منابع
- ««عبدالرحیم کاراکوچ» به جهان دیگر کوچ کرد». ایبنا. ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۲. از پارامتر ناشناخته
|ماه=صرف‌نظر شد (کمک) - مطلق، محمد (۱۳۸۵). «جزمی ارسوز و عبدالرحیم کاراکوچ: با ادبیات معاصر ترک». روزنامهٔ ایران: ۱۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ خرداد ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته
|ماه=صرف‌نظر شد (کمک)