همسران حسین بن علی

فهرست
همسران حسین بن علی

نقاشی مربوط به عصر قاجار، از روز عاشورا و وداع حسین بن علی با خانواده خویش
نوع↘	فهرست متنی
تعداد همسران↘	۵
تعداد فرزندان↘	۹
اولین ازدواج↘	رباب
منابع و پانوشت

همسران حسین بن علی، فهرستی از زنانی است که با حسین بن علی ازدواج دائم داشته‌اند. همه همسران حسین بن علی که وی با آنها عقد دائم داشته، از او فرزند داشتند. بنابر گزارش منابع اسلامی، اولین همسر حسین، رباب بوده است. پس از آن، حسین با لیلی ازدواج کرده است. پس از لیلی ام‌اسحاق که پیش از این همسر حسن مجتبی بود، به عقد وی درآمد. شهربانو دیگر همسر حسین بن علی است که در خصوص نسب او اختلاف‌های گزارش شده است. غیر از این همسران، سلافه یکی از همسران حسین برشمرده شده که اطلاعاتی از او در منابع گزارش نشده است. دو همسر دیگر با نام‌های ام‌محسن و عاتکه برای حسین در برخی منابع گزارش شده است که مستندات تاریخی قوی ندارند.

ازدواج‌های حسین بن علی

اولین ازدواج حسین با رَباب بنت اِمرَءَ الْقَیْس بود. امرء القیس در زمان عمر بن خَطّاب به مدینه آمد و از طرف عمر به رهبری قبایل قُضاعَه — که به اسلام گرویده بودند — انتخاب شد. علی بن ابی‌طالب مسئلهٔ ازدواج پسرانش با دختران امرء القیس را مطرح کرد و وی قبول کرد که سه تن از دخترانش را به ازدواج او و حسنین درآورد. اما هم حسنین و هم آن سه دختر در آن زمان، بسیار کم‌سن و سال بودند و به‌نظر نمی‌رسد در همان موقع ازدواجی صورت گرفته باشد. حتی ممکن است که حسن با دختری که برایش برگزیده شده بود ازدواج نکرده باشد. حسین با رباب ازدواج کرد و اقوام امرء القیس در اواخر خلافت علی گه‌گاه برای میانجی‌گری و قضاوت پیش علی می‌آمدند. رباب همسر محبوب حسین بود و با وجود اینکه سال‌ها برای حسین فرزندی نیاورده بود، احتمالاً پس از کشته‌شدن علی، سُکَیْنه را — که در برخی منابع آمنه، آمینه و… ذکر شده — به دنیا آورد. ابوالفرج اصفهانی در کتاب اَلاَغانی از سکینه روایت می‌کند که حسن، حسین را به‌خاطر علاقهٔ زیادش به رباب سرزنش می‌نمود، اما حسین در پاسخ سه بیت شعر در اثبات علاقه به او خواند. رباب فرزند پسری به‌نام عبدالله برای حسین به دنیا آورد که در خردسالی در کربلا کشته شد و احتمالاً حسین به‌خاطر این فرزند، کنیه اباعبدالله را دارد. برخی منابع شیعی در سال‌های بعد، این فرزند را علی‌اصغر نامیده‌اند که دانشنامهٔ ایرانیکا این مطلب را بی‌اساس می‌داند. بعد از کشته شدن حسین، گفته می‌شود که رباب یک سال بر مزار حسین عزادار بود و از ازدواج امتناع می‌کرد.

لیلی فرزند اَبی‌مُرَّة بن عُرْوه ثَقَفی و مَیمونة بنت ابی‌سفیان، — خواهر معاویه — است. به‌گفتهٔ مادلونگ در ایرانیکا، بعد از صلح حسن با معاویه، حسین با لیلا ازدواج کرد که علی‌اکبر از او متولد شد. ابومره هم‌پیمان امویان بود. به نظر وی، این ازدواج احتمالاً برای حسین منافع مادی داشته است و وقوع آن نمی‌توانسته در زمان علی بوده باشد.

بعد از درگذشت حسن، حسین با اُم‌ّاسحاق دختر طَلحه — صحابی مشهور محمد — ازدواج کرد. به‌گفتهٔ مادلونگ، حسین با زن دیگری به نام سُلافه از قبیلهٔ بنی‌قُضاعه نیز ازدواج کرد. جزئیات این ازدواج در دسترس نیست. ابوالفرج اصفهانی در الاغانی، از ازدواج عاتکه بنت زید عدوی قرشی با حسین بن علی یاد می‌کند و گزارش می‌کند که وی اولین کسی بود که پس از نبرد کربلا و کشته شدن حسین، سر او را به بالین گرفت. در منابع از زنی دیگر به نام ام محسن یاد شده است که فرزندی به همین نام از حسین بن علی به دنیا آورد. گزارش شده است که این کودک در جریان سفر کاروان اسراء به دمشق، در نزدیکی حلب سقط شد. این احتمال داده شده است که ام‌محسن همان شهربانو یا رباب باشد.

فرزندان

صحنه‌ای از یک نمایش تعزیه

مادلونگ می‌گوید حسین دو پسر به‌نام علی داشت که از آن دو، علی زین‌العابدین امام چهارم شیعیان، از حادثهٔ کربلا جان سالم به در برد و احتمالاً وی از دیگر پسر به نام علی، بزرگ‌تر بود و در زمان واقعهٔ کربلا، ۲۳ ساله بود؛ بنابراین باید در زمان خلافت علی به دنیا آمده باشد. مادلونگ مادر وی را کنیزی از ناحیه سِند می‌داند که بعد از کشته شدنِ حسین با یکی از غلامان حسین ازدواج کرد و پسری به نام عبدالله بن زبید را برای وی آورد. فرزندان عبدالله در یَنبُع زندگی می‌کردند. اما حاج منوچهری می‌گوید بنابر اغلب منابع و روایات، مادر سجاد، شهربانو معرفی شده است. به‌گزارش حاج منوچهری، در منابع نام سجاد گاهی علی اوسط و گاهی علی اصغر آمده و همین موضوع سبب شده نظرات گوناگونی دربارهٔ پسران حسین بیان شود. از سوی دیگر، در منابع روایی، میان علی اصغر و عبدالله نیز اشتباه و خلط صورت گرفته است. محافل شیعی معاصر با دقت در تشخیص فرزندان حسین، سجاد را علی اوسط، و علی اصغر را کودک شیرخوار در کربلا معرفی کرده‌اند؛ از میان این فرزندان، عبدالله — که از طریق یادکرد نامش در وقایع عاشورا، شناخته شده — از مادری قُضاعی و برادر تنی‌اش جعفر، فرزند دیگر حسین دانسته شده است. به‌گفتهٔ مادلونگ اگرچه منابع اولیهٔ اهل سنت، از زین‌العابدین با نام علی‌اصغر و از علی دوم با نام علی‌اکبر یاد می‌کنند، اما احتمالاً این حرف شیخ مفید و دیگر نویسندگان شیعی درست است که عکس این مطلب را صحیح می‌دانند. علی دوم، در سن ۱۹ سالگی در کربلا کشته شد. مادر وی لیلا بود. حسین نام این فرزند را نیز علی گذاشت چرا که وی به‌خاطر والا بودنِ نسبِ عربیِ مادرش از زین‌العابدین — که از کنیزی زاده شده بود — برتر بوده است. معاویه در سخنی علی‌اکبر را بهترین شخص برای خلافت معرفی نمود؛ به این دلیل که به‌اعتقاد معاویه، وی شجاعت بنی‌هاشم، بخشندگی بنی‌امیه و غرور ثقفیان را یک جا جمع کرده بود. حاصل ازدواج حسین با ام‌اسحاق، دختری به‌نام فاطمه شد. مادلونگ می‌نویسد که برخلاف برخی گزارش‌ها، فاطمه باید از سکینه کوچک‌تر باشد. اما حاج‌منوچهری سکینه را، دختر کوچک و از رباب می‌داند. در زمان کشته شدن حسین، فاطمه به نامزدی حسن مُثَنّیٰ درآمده بود ولی هنوز ازدواج نکرده بود. به‌گزارش حاج منوچهری، حسین وَدایِعِ امامت را به وی سپرد و سپس او نیز آن‌ها را به برادرش، زین‌العابدین تحویل داد. حاصل ازدواج حسین با سلافه نیز فرزندی به نام جعفر شد که در زمان حیات حسین و در خردسالی درگذشت. برخی دیگر از منابع، از محمد، زینب و رُقَیّه نیز به عنوان فرزندان حسین نام برده‌اند که دارای اختلافات بسیاری با یکدیگر هستند.

حسن و حسین تنها نوادگان مرد پیامبر بودند که نسل‌های بعدی از آن‌ها به‌وجود آمدند. ازاین‌رو، هر شخصی که می‌گوید نسب او به پیامبر می‌رسد، یا با حسن نسبت دارد یا با حسین. حسن و حسین از این نظر با برادرخوانده‌های خود، نظیر محمدِ حَنَفیّه، هم تفاوت دارند. افزون بر امامان شیعهٔ دوازده‌امامی، همهٔ امامان اسماعیلیه نیز به‌واسطهٔ جعفر صادق، از نسل حسین بن علی هستند.

فهرست همسران حسین بن علی

^{راهنمای فهرست: (       ن/م = نداشتن مورد)}

همسران حسین بن علی

نام	نام پدر	کنیه / دیگر نام‌ها	سال میلاد	سال ازدواج	سال درگذشت	قبیله	فرزندان
							از همسران سابق	از حسین بن علی
رباب	امرءالقیس بن عدی مرداس	ن/م	ن/م	در زمان حکومت عمر	۱ سال بعد از واقعه کربلا	کلبیه	ن/م	عبدالله (علی‌اصغر) آمنه (سکینه)
شهربانو	یزدگرد سوم	حرار، غزاله، شهربانویه، جهان‌بانو، جهان‌شاه، شهرناز و شاه‌زنان، سلافه، حُلوَه، خوله، بره و سلامه	ن/م	۳۱–۳۵ ه.	۳۸ ه‍. ق	ایرانی	ن/م	علی (سجاد)
لیلا	ابی‌مرّه بن غروة	ن/م	ن/م	پس از ۴۱ ه‍. ق	۶۲ ه‍. ق	ثقیف	ن/م	علی (اکبر)
ام‌اسحاق	طلحه بن عبیدالله	ن/م	ن/م	پس از ۵۰ ه‍. ق	ن/م	تمیم	حسین طلحه فاطمه	فاطمه
سلافه	ن/م	قضاعیه	ن/م	ن/م	ن/م	قضاعیه	ن/م	جعفر

پانویس

منابع

منابع فارسی و عربی

• ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین (۱۴۱۵). الاغانی. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
• احمدی، حبیب‌الله (۱۳۸۱). «همسران امام حسین (ع)». همایش امام حسین علیه السلام (۱): ۱–۱۷ – به واسطهٔ نورمگز.
• بلوکباشی، علی؛ بهرامیان، علی؛ پاکتچی، احمد؛ حاج منوچهری، فرامرز؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث (۱۳۹۲). «حسین (ع)، امام». در موسوی بجنوردی، کاظم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۲۰. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صص. ۶۶۴–۷۱۵. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۱۹-۱.
• دفتری، فرهاد (۱۳۷۷). «اسماعیلیه». در موسوی بجنوردی، کاظم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۸. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صص. ۶۸۱–۷۰۲. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۴۱-۶.
• عمادی حائری، سید محمد (۱۳۸۸). «حسین بن علی، امام». در حداد عادل، غلامعلی. دانشنامه جهان اسلام. ج. ۱۳. تهران: بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.
• قزوینی، فضل‌علی (۱۳۹۶). ترجمهٔ خوشنویس، محمدحسین. «درنگی در زندگی رباب بنت امرء القیس کلبی». فرهنگ زیارت. قم (۳۳): ۷۱–۷۹ – به واسطهٔ نورمگز.
• مظفری، محمد (۱۳۸۳). اسیران و جانبازان کربلا. قم: فراز اندیشه.

منابع انگلیسی

• Haider, Najam I. (2016). "al-Ḥusayn b. ʿAlī b. Abī Ṭālib". In Fleet, K.; Krämer, G.; Matringe, D.; Nawas, J.; Rowson, E. (eds.). Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 34 (3nd ed.). Brill.
• Madelung, Wilfred (2004). "Ḥosayn b. ʿAli i. Life and Significance in Shiʿism". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopædia Iranica. Fasc. 5 (به انگلیسی). Vol. XII. New York: Bibliotheca Persica Press. pp. 493–498.