فقیه عثمان: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
فقیه در وزارت و با محمدیه کار می‌کرد، او اولین معاون سازمان در زمان احمد رشید منصور بود. {{sfn/fa|محمدیه، KH فقیه عثمان}}{{sfn|Syafruddin|1998|p=۱۴۵}} در ۱۹۵۶ او یکی از سه عضو محمدیه بود که برداشت خود را از جامعهٔ صحیح اسلامی ارئه دادند که بر آموزش اجتماعی تأکید داشت.{{sfn/fa|باشا۲۰۰۹, یک قرن محمدیه}} در همین مدت با مسیومی همکاری می‌کرد، و پس از انتخابات مجلس مؤسسان اندونزی در ۱۹۵۵ به عضویت [[مجلس قانون اساسی اندونزی]] درآمد. | فقیه در وزارت و با محمدیه کار می‌کرد، او اولین معاون سازمان در زمان احمد رشید منصور بود. {{sfn/fa|محمدیه، KH فقیه عثمان}}{{sfn|Syafruddin|1998|p=۱۴۵}} در ۱۹۵۶ او یکی از سه عضو محمدیه بود که برداشت خود را از جامعهٔ صحیح اسلامی ارئه دادند که بر آموزش اجتماعی تأکید داشت.{{sfn/fa|باشا۲۰۰۹, یک قرن محمدیه}} در همین مدت با مسیومی همکاری می‌کرد، و پس از انتخابات مجلس مؤسسان اندونزی در ۱۹۵۵ به عضویت [[مجلس قانون اساسی اندونزی]] درآمد. | ||
== منابع == | == پانویس == | ||
{{ | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | |||
=== منابع === | |||
* {{cite book| last = Syafruddin | first = Didin | chapter = K.H. Fakih Usman: Pengembangan Pendidikan Agama | trans-chapter = K.H. Fakih Usman: Development of Religious Education | chapter-url = http://www.kemenag.go.id/file/dokumen/5.FakihUsman3.pdf | editor1-last = Azra | editor1-first = Azyumardi | editor2-last = Umam | editor2-first = Saiful | title = Menteri-Menteri Agama RI: Biografi Sosio-Politik | trans-title = Indonesian Ministers of Religion: Socio-Political Biographies | language = id | publisher = Indonesian-Netherlands Cooperation in Islamic Studies, Center for Study of Islam and Society, and the Indonesian Ministry of Religion | location = [[Jakarta]] | year = 1998 | isbn = 978-979-95248-3-6}} | |||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۱
کیای حاج فقیه عثمان | |
|---|---|
 فقیه در سال ۱۹۵۲ | |
| دومین وزیر امور مذهبی جمهوری اندونزی | |
| دوره مسئولیت ۲۱ ژانویه ۱۹۵۰ – ۱۷ اوت ۱۹۵۰ | |
| رئیس‌جمهور | سوکارنو |
| نخست‌وزیر | عبدالحلیم |
| پس از | مشکور |
| پیش از | منصب حذف شد |
| ششمین وزیر امور مذهبی اندونزی | |
| دوره مسئولیت ۳ آوریل ۱۹۵۲ – ۳۰ ژوئیه ۱۹۵۳ | |
| رئیس‌جمهور | سوکارنو |
| نخست‌وزیر | ویلوپو |
| پس از | وحید هاشم |
| پیش از | مشکور |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲ مارس ۱۹۰۴ گرسیک، هند شرقی هلند |
| درگذشته | ۳ اکتبر ۱۹۶۸ (۶۴ سال) اندونزی |
| شهروند | اندونزیایی |
| حزب سیاسی | حزب مسیومی |
| پیشه | عضو گروه محمدیه |
| دین | اسلام |
کیای حاج فقیه عثمان (۲ مارس ۱۹۰۴ – ۳ اکتبر ۱۹۶۸) یک رهبر اسلامی اندونزیایی و سیاستمداری در حزب مسیومی بود. او دو بار وزیر امور مذهبی اندونزی شد:یکی در دولت "حلیم" دولت جمهوری اندونزی در ۱۹۵۰ و دیگری در دولت ملی "ویلوپو" از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۳. در سالهای ابتدایی از طرف مسلمانان محافظه کار به خاطر درگیری با جامعهٔ اسلامی مدرن محمدیه مورد انتقاد بود، گرچه این گروه از او به گرمی یاد می‌کرد.
زندگی
فقیه در گرسیک، شرق جاوا، هند شرقی هلند، در ۲ مارس ۱۹۰۴. پدرش عثمان اسکندر، بازرگان چوب، و مادرش خانه‌دار، و دختر یکی از علما بود.[۱] این زوج که زندگی متوسطی داشتند ۴ فرزند دیگر داشتند. بچه‌ها به دلیل شرایط مدرسهٔ هلندی نتوانستند در آن تحصیل کنند. .[۲][۳] در عوض فقیه از سن کم آموزش را نزد پدر آغاز کرد.[۳] در سن ده سالگی تحصیل را در مدرسه‌ای شبانه‌روزی اسلامی در گرسیک به مدت ۴ سال ادامه داد. در ۱۹۱۹ او تحصیل را در مدارس شبانه‌روزی متعدد ادامه داد. [۱]
کار با محمدیه
در ۲۱ سپتامبر۱۹۳۷, محمدیه، نهضت العلمای(NU) سنتی، شرکت تعاونی بازرگانی شرکت اسلام و چندین گروه اسلامی دیگر که در طول دههٔ گذشته با یکدیگر دشمن بودند، متحد شند تا یک گروه چتری تشکیل دهند: مجلس شورای اسلامی در اندونزی (مجلس اعلای اسلامی اندونزی، یا MIAI), واقع در سورابایا.[۴] فقیه سرپرست خزانه داری شد.[۵] در ۱۹۳۸ او به جای مسعود منصور رئیس شاخهٔ سورابایای محمدیه شد.[۶] دو سال بعد او همکاری اش با MIAI را تمام وقت کرد، در اواسط سپتامبر ۱۹۴۰ رئیس دبیرخانه شد. [۵]
کارهای دیگر
فقیه در وزارت و با محمدیه کار می‌کرد، او اولین معاون سازمان در زمان احمد رشید منصور بود. [۳][۷] در ۱۹۵۶ او یکی از سه عضو محمدیه بود که برداشت خود را از جامعهٔ صحیح اسلامی ارئه دادند که بر آموزش اجتماعی تأکید داشت.[۸] در همین مدت با مسیومی همکاری می‌کرد، و پس از انتخابات مجلس مؤسسان اندونزی در ۱۹۵۵ به عضویت مجلس قانون اساسی اندونزی درآمد.
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Syafruddin 1998, p. 118.
- ↑ Syafruddin 1998, p. 119.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ محمدیه، KH فقیه عثمان.
- ↑ Syafruddin 1998, p. 125.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Syafruddin 1998, p. 126.
- ↑ Syafruddin 1998, p. 123.
- ↑ Syafruddin 1998, p. 145.
- ↑ باشا2009, یک قرن محمدیه.
منابع
- Syafruddin, Didin (1998). "K.H. Fakih Usman: Pengembangan Pendidikan Agama" [K.H. Fakih Usman: Development of Religious Education] (PDF). In Azra, Azyumardi; Umam, Saiful (eds.). Menteri-Menteri Agama RI: Biografi Sosio-Politik [Indonesian Ministers of Religion: Socio-Political Biographies] (به اندونزیایی). Jakarta: Indonesian-Netherlands Cooperation in Islamic Studies, Center for Study of Islam and Society, and the Indonesian Ministry of Religion. ISBN 978-979-95248-3-6.