عزالدین بن شداد: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''اِبْنِ شَدّاد'''، از تاریخ نویسان و جغرافی دانان عرب است که در سوریه و مصر می‌زیسته‌است. وی توانسته‌است با وجود موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی خویش، آثار مفیدی در زمینه تاریخ به نگارش درآورد. ==سرگذشت== عزالدین ابوعبدالله محمد بن علی بن ابراه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اِبْنِ شَدّاد'''، از تاریخ نویسان و جغرافی دانان عرب است که در [[سوریه]] و مصر می‌زیسته‌است. وی توانسته‌است با وجود موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی خویش، آثار مفیدی در زمینه تاریخ به نگارش درآورد.
'''اِبْنِ شَدّاد'''، از تاریخ‌نویسان و جغرافی‌دانان عرب است که در [[سوریه]] و [[مصر]] می‌زیست. وی توانست با وجود موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی خویش، آثار مفیدی در زمینه تاریخ به نگارش درآورد.


==سرگذشت==
==سرگذشت==
عزالدین ابوعبدالله محمد بن علی بن ابراهیم بن شداد انصاری حلبی از مورخان و دبیران و وزیران روزگار [[ایوبیان]] و [[سلطنت مملوک (مصر)|مملوکان]] است که در ذیحجه ۶۱۳ قمری به دنیا آمده‌است. از تاریخ دوران کودکی و نوجوانی وی اطلاعاتی در دست نیست، اما در نوجوانی به کارهای دیوانی مشغول بوده‌است. نخستین سمت وی نظارت بر امر گردآوری مالیت در حران بوده٬است که در سال ۶۴۰ قمری از سوی سلطان صلاح الدین یوسف، عهده‌دار این منصب شده‌است. در سال ۶۵۷ قمری، نزد فرمانروای دمشق تقرب یافت و از سوی حاکم به سفارت نزد [[مغول|مغولان]] به [[سیلوان|میافارقین]] رفت. وی در نهایت از حمله مغولان به سمت مصر گریخت و در دستگاه ملک منصور قلاوون جای گرفت. ابن شداد در ۶۷۶ قمری همراه ملک ظاهر به دمشق رفت و در هماان سال در این شهر درگذشت. وی به جهت فرار از یورش مغولانبه برخی شهرها گریخته بود، به تاریخ و جغرافیا علاقه‌مند شد و به همین جهت، تصمیم گرفت تا آثاری را در تاریخ و با هدف عبرت دیگران، تألیف کند. وی تواسنت از مناصب دیوانی خویش و همچنین مصاحبت‌هایش با امیران و بزرگان و البته مسئولیت‌های سیاسی‌اش، در این امر موفق عمل کرده‌است.<ref>{{پک|1=روح‌بخشان‌|2=۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=ابن شداد، عزالدين}}</ref>
عزالدین ابوعبدالله محمد بن علی بن ابراهیم بن شداد انصاری حلبی از مورخان و دبیران و وزیران روزگار [[ایوبیان]] و [[سلطنت مملوک (مصر)|مملوکان]] است که در [[ذیحجه]] [[۶۱۳ قمری]] به دنیا آمد. از تاریخ دوران کودکی و نوجوانی وی اطلاعاتی در دست نیست، اما در نوجوانی به کارهای دیوانی مشغول بوده‌است. نخستین سمت وی نظارت بر امر گردآوری مالیت در حران بود که در سال [[۶۴۰ قمری]] از سوی [[سلطان صلاح‌الدین یوسف|سلطان صلاح الدین یوسف]]، عهده‌دار این منصب شد. در سال [[۶۵۷ قمری]]، نزد فرمانروای دمشق تقرب یافت و از سوی حاکم به سفارت نزد [[مغول|مغولان]] به میافارقین رفت. وی در نهایت از حمله مغولان به سمت مصر گریخت و در دستگاه [[ملک منصور قلاوون]] جای گرفت. ابن شداد در [[۶۷۶ قمری]] همراه [[ملک ظاهر]] به [[دمشق]] رفت و در همان سال در این شهر درگذشت. وی به جهت فرار از یورش مغولانبه برخی شهرها گریخته بود، به تاریخ و جغرافیا علاقه‌مند شد و به همین جهت، تصمیم گرفت تا آثاری را در تاریخ و با هدف عبرت دیگران، تألیف کند. وی تواسنت از مناصب دیوانی خویش و همچنین مصاحبت‌هایش با امیران و بزرگان و البته مسئولیت‌های سیاسی‌اش، در این امر موفق عمل کند.<ref>{{پک|1=روح‌بخشان‌|2=۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=ابن شداد، عزالدين}}</ref>


از جمله کسانی که از ابن شداد نقل کرده‌اند، ابوالفضل محمد بن شحنه است که در کتاب الدر المنتخب فی تاریخ مملکه حلب، در چندین جا از وی نقل قول‌هایی را آورده‌است. با این وجود، مؤلفان متاخر بر آثار ابن شداد، چندان عنایتی نشان ندادند و و احتمالاً این به آن جهت است که وی را با بهاء الدین یوسف ابن رافع اشتباه گرفته‌اند. منشاء این اشتباه علاوه بر شهرت هر دو به ابن شداد، به جهت رشد و نمو این دو در حلب و همچنین تالیف آثار در حوزه سیر ملوک بوده‌است. نخستین کسی که چنین اشتباهی را کرده‌است، حاجی خلیفه است که کتاب الاعلاق الخطیره را به ابن شداد یوسف بن رافع حلبی منسوب دانسته‌است. با این وجود مولفین متاخر، این دو را از یکدیگر بازشناخته و اشتباه پیشینیان را تصحیح کرده‌اند.<ref>{{پک|1=روح‌بخشان‌|2=۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=ابن شداد، عزالدين}}</ref>
از جمله کسانی که از ابن شداد نقل کرده‌اند، [[ابوالفضل محمد بن شحنه]] است که در کتاب ''[[الدر المنتخب فی تاریخ مملکه حلب]]''، در چندین جا از وی نقل قول‌هایی را آورده‌است. با این وجود، مؤلفان متاخر بر آثار ابن شداد، چندان عنایتی نشان ندادند و و احتمالاً این به آن جهت است که وی را با [[بهاءالدین یوسف ابن رافع|بهاءالدین یوسف بن رافع]] اشتباه گرفته‌اند. منشاء این اشتباه علاوه بر شهرت هر دو به ابن شداد، به جهت رشد و نمو این دو در [[حلب]] و همچنین تالیف آثار در حوزه سیر ملوک بود. نخستین کسی که چنین اشتباهی را کرده‌است، [[حاجی‌خلیفه]] است که کتاب ''[[الاعلاق الخطیره]]'' را به ابن شداد یوسف بن رافع حلبی منسوب دانسته‌است. با این وجود مولفین متاخر، این دو را از یکدیگر بازشناخته و اشتباه پیشینیان را تصحیح کرده‌اند.<ref>{{پک|1=روح‌بخشان‌|2=۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=ابن شداد، عزالدين}}</ref>


==آثار==
==آثار==
آثار وی عبارتند از:<ref>{{پک|1=روح‌بخشان‌|2=۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=ابن شداد، عزالدين}}</ref>
آثار وی عبارتند از:<ref>{{پک|1=روح‌بخشان‌|2=۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=ابن شداد، عزالدين}}</ref>
*الاعلاق الخطیرة فی ذکر امراء الشام و الجزیرة (در حوزه تاریخ و جغرافیا و از مهمترین آثار ابن شداد)
*''الاعلاق الخطیرة فی ذکر امراء الشام و الجزیرة'' (در حوزه تاریخ و جغرافیا و از مهمترین آثار ابن شداد)
*جنی الجنّتین فی اخبار الدولتین
*''جنی الجنّتین فی اخبار الدولتین''
*الروض الزّاهر فی سیرة الملک الظاهر
*''الروض الزّاهر فی سیرة الملک الظاهر''
*القُرعة الشدادیة الحمیریة
*''القُرعة الشدادیة الحمیریة''
*سیرة الملک الظاهر بَیْبَرس
*''سیرة الملک الظاهر بَیْبَرس''
*برق الشام فی محاسن اقلیم الشام
*''برق الشام فی محاسن اقلیم الشام''
*کروم التهانی لتفسیر السبع المثانی
*''کروم التهانی لتفسیر السبع المثانی''
*الدرّة الخطیرة فی اسماء الشام و الجزیرة
*''الدرّة الخطیرة فی اسماء الشام و الجزیرة''


==پانویس==
==پانویس==
=== ارجاعات ===
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۰

اِبْنِ شَدّاد، از تاریخ‌نویسان و جغرافی‌دانان عرب است که در سوریه و مصر می‌زیست. وی توانست با وجود موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی خویش، آثار مفیدی در زمینه تاریخ به نگارش درآورد.

سرگذشت

عزالدین ابوعبدالله محمد بن علی بن ابراهیم بن شداد انصاری حلبی از مورخان و دبیران و وزیران روزگار ایوبیان و مملوکان است که در ذیحجه ۶۱۳ قمری به دنیا آمد. از تاریخ دوران کودکی و نوجوانی وی اطلاعاتی در دست نیست، اما در نوجوانی به کارهای دیوانی مشغول بوده‌است. نخستین سمت وی نظارت بر امر گردآوری مالیت در حران بود که در سال ۶۴۰ قمری از سوی سلطان صلاح الدین یوسف، عهده‌دار این منصب شد. در سال ۶۵۷ قمری، نزد فرمانروای دمشق تقرب یافت و از سوی حاکم به سفارت نزد مغولان به میافارقین رفت. وی در نهایت از حمله مغولان به سمت مصر گریخت و در دستگاه ملک منصور قلاوون جای گرفت. ابن شداد در ۶۷۶ قمری همراه ملک ظاهر به دمشق رفت و در همان سال در این شهر درگذشت. وی به جهت فرار از یورش مغولانبه برخی شهرها گریخته بود، به تاریخ و جغرافیا علاقه‌مند شد و به همین جهت، تصمیم گرفت تا آثاری را در تاریخ و با هدف عبرت دیگران، تألیف کند. وی تواسنت از مناصب دیوانی خویش و همچنین مصاحبت‌هایش با امیران و بزرگان و البته مسئولیت‌های سیاسی‌اش، در این امر موفق عمل کند.[۱]

از جمله کسانی که از ابن شداد نقل کرده‌اند، ابوالفضل محمد بن شحنه است که در کتاب الدر المنتخب فی تاریخ مملکه حلب، در چندین جا از وی نقل قول‌هایی را آورده‌است. با این وجود، مؤلفان متاخر بر آثار ابن شداد، چندان عنایتی نشان ندادند و و احتمالاً این به آن جهت است که وی را با بهاءالدین یوسف بن رافع اشتباه گرفته‌اند. منشاء این اشتباه علاوه بر شهرت هر دو به ابن شداد، به جهت رشد و نمو این دو در حلب و همچنین تالیف آثار در حوزه سیر ملوک بود. نخستین کسی که چنین اشتباهی را کرده‌است، حاجی‌خلیفه است که کتاب الاعلاق الخطیره را به ابن شداد یوسف بن رافع حلبی منسوب دانسته‌است. با این وجود مولفین متاخر، این دو را از یکدیگر بازشناخته و اشتباه پیشینیان را تصحیح کرده‌اند.[۲]

آثار

آثار وی عبارتند از:[۳]

  • الاعلاق الخطیرة فی ذکر امراء الشام و الجزیرة (در حوزه تاریخ و جغرافیا و از مهمترین آثار ابن شداد)
  • جنی الجنّتین فی اخبار الدولتین
  • الروض الزّاهر فی سیرة الملک الظاهر
  • القُرعة الشدادیة الحمیریة
  • سیرة الملک الظاهر بَیْبَرس
  • برق الشام فی محاسن اقلیم الشام
  • کروم التهانی لتفسیر السبع المثانی
  • الدرّة الخطیرة فی اسماء الشام و الجزیرة

پانویس

ارجاعات

منابع

  • روح‌بخشان‌، عبدالمحمد (۱۳۶۷). «ابن شداد، عزالدين». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. به کوشش موسوی بجنوری، محمدکاظم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ‎۹-۶۶-۷۰۲۵-۹۶۴-۹۸۷.