آیه ۹۰ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۹۰ سوره آلعمران''' نودمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. {{جعبه اطلاعات آیه}} | '''آیه ۹۰ سوره آلعمران''' نودمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. این آیه به عدم پذیرش توبه مرتدانی اشاره دارد که توبه آنان واقعی نیست و از روی ناچاری یا به هنگام مرگ است. {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در آیه به مرتدانی اشاره دارد که چون [[توبه]] آنان واقعی نیست و از روی ناچاری یا به هنگام مرگ است، لذا پذیرفته نمیشود. به گزارش او[[شأن نزول|شأن نزول]]<nowiki/>های متفاوتی برای آیه در منابع ذکر شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۵۲-۶۵۴|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۹
آیه ۹۰ سوره آلعمران نودمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه به عدم پذیرش توبه مرتدانی اشاره دارد که توبه آنان واقعی نیست و از روی ناچاری یا به هنگام مرگ است.
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۹۰ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیشک کسانیکه پس از ایمانشان کفر ورزیدند، سپس بر کفر افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نمیشود و ایشان گمراهانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که پس از ایمانشان کفرورزیدند، سپس بر کفر خود افزودند، هرگز توبهشان پذیرفته نمیشود و اینان گمراهند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه به مرتدانی اشاره دارد که چون توبه آنان واقعی نیست و از روی ناچاری یا به هنگام مرگ است، لذا پذیرفته نمیشود. به گزارش اوشأن نزولهای متفاوتی برای آیه در منابع ذکر شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۵۲-۶۵۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.