سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوره حشر | '''سوره حشر'''، سوره پنجاه و نهمین [[سوره]] از [[قرآن]] است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، [[سوره ق]] و آیه 2 حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان [[بنی‌نضیر]]، که [[مسلمان|مسلمانان]] آن ها را از اطراف [[مدینه]] بیرون راندند. لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است. از برجسته ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه اخر آن اشاره کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامه علوم قرآن|سال=1394|مکان=|ناشر=پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی|پیوند=https://lib.eshia.ir/26683/1/2822/%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D8%AD%D8%B4%D8%B1|کوشش=|نام۱=|نام۲=|نام خانوادگی۱=دفتر تبلیغات اسلامی|نام خانوادگی۲=|پیوند نویسنده۲=|پیوند نویسنده۱=|فصل=سوره حشر}}</ref> | ||
سوره | |||
== منبع == | == منبع == | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳
سوره حشر، سوره پنجاه و نهمین سوره از قرآن است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، سوره ق و آیه 2 حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان بنی‌نضیر، که مسلمانان آن ها را از اطراف مدینه بیرون راندند. لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است. از برجسته ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه اخر آن اشاره کرد.[۱]
منبع
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۴). «سوره حشر». فرهنگ نامه علوم قرآن. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.