آیه ۱۷۴ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷۴ سوره آل‌عمران''' صد و هفتاد و چهارمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۷۴ سوره آل‌عمران''' صد و هفتاد و چهارمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نتیجه عمل مومنانی که در آیات پیشین شرح حالشان گفته شد؛ اشاره شده است. [[قرآن]] در اینجا به دو نکته تذکر می‌دهد: اول اینکه آنها نه تنها از دردسر برخورد و نبرد با [[مشرک|مشرکان]] خلاص شدند؛ بلکه با به دست آوردن رضایت [[الله|پروردگارشان]] و برخورداری از فضل او به [[مدینه]] بازگشتند. دوم آنکه فضل و انعام بزرگ‌تری از سوی خداوند برای آنان در جهان دیگر در نظر گرفته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه به نتیجه عمل مومنانی که در آیات پیشین شرح حالشان گفته شد؛ اشاره شده است. قرآن در اینجا به دو نکته تذکر می‌دهد: اول اینکه آنها نه تنها از دردسر برخورد و نبرد با مشرکان خلاص شدند؛ بلکه با به دست آوردن رضایت پروردگارشان و برخورداری از فضل او به مدینه بازگشتند. دوم آنکه فضل و انعام بزرگ‌تری از سوی خداوند برای آنان در جهان دیگر در نظر گرفته شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۷۷|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۷۴ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷۴ سوره آل‌عمران صد و هفتاد و چهارمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نتیجه عمل مومنانی که در آیات پیشین شرح حالشان گفته شد؛ اشاره شده است. قرآن در اینجا به دو نکته تذکر می‌دهد: اول اینکه آنها نه تنها از دردسر برخورد و نبرد با مشرکان خلاص شدند؛ بلکه با به دست آوردن رضایت پروردگارشان و برخورداری از فضل او به مدینه بازگشتند. دوم آنکه فضل و انعام بزرگ‌تری از سوی خداوند برای آنان در جهان دیگر در نظر گرفته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس آنها با نعمت و بخششی از جانب خدا بازگشتند، و هیچ آسیبی به آنان نرسید، و خشنودی خداوند را به دست آوردند، و خداوند دارای فضلی بزرگ است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه به فضل و نعمت الهی باز گشتند و آسیبی به آنان نرسید و همچنان جویای خشنودی الهی بودند و خداوند دارای بخشش و بخشایش بیکران است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه به نتیجه عمل مومنانی که در آیات پیشین شرح حالشان گفته شد؛ اشاره شده است. قرآن در اینجا به دو نکته تذکر می‌دهد: اول اینکه آنها نه تنها از دردسر برخورد و نبرد با مشرکان خلاص شدند؛ بلکه با به دست آوردن رضایت پروردگارشان و برخورداری از فضل او به مدینه بازگشتند. دوم آنکه فضل و انعام بزرگ‌تری از سوی خداوند برای آنان در جهان دیگر در نظر گرفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۳۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۹۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
