آیه ۱۰ سوره بروج: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۰ سوره بروج''' دهمین [[آیه]] از هشتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۱۰ سوره بروج''' دهمین [[آیه]] از هشتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.  در این آیه، [[کیفر]] و مجازات سخت شکنجه‌گران بیان شده که از دو نوع [[عذاب]] در اینجا نام برده شده است. «عذاب [[جهنم]]» و «عذاب حریق» که منظور از آن عذاب آتش سوزان است و اشاره دارد به این نکته که در [[قیامت]] انواع مجازات‌ها وجود دارد. شبیه این مضمون در [[آيه ۱۳ سوره ذاریات|آيه ۱۳]] و [[آیه ۱۴ سوره ذاريات|۱۴ سوره ذاريات]] نيز آمده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه، کیفر و مجازات سخت شکنجه‌گران بیان شده که از دو نوع عذاب در اینجا نام برده شده است. «عذاب جهنم» و «عذاب حریق» که منظور از آن عذاب آتش سوزان است و اشاره دارد به این نکته که در قیامت انواع مجازات‌ها وجود دارد. بعضى [[تفسیر قرآن|مفسران]] نيز معتقدند «عذاب جهنم» در برابر [[كفر]] آنها بوده و «عذاب حريق» به خاطر اعمال ظالمانه و شكنجه آنها است. شبیه این مضمون در آيه ۱۳ و ۱۴ سوره ذاريات نيز آمده است. در لغت «فتنوا» (از ماده فتن و فتنه) در اصل به معناى قرار دادن طلا در آتش است تا ميزان خلوص آن معلوم شود؛ سپس «فتنه» به معناى آزمايش، عذاب و مجازات و گمراهى و [[شرک]] به‌كار رفته است و در آيه مورد بحث به معنى عذاب، آزار و شكنجه آمده است. به عقیده مکارم، جمله «ثمّ لم يتوبوا» بیانگر این مطلب است كه راه [[توبه]] و بازگشت حتى براى چنين شكنجه‌گران ستمگرى باز است و اين نهايت مهربانی [[الله|خداوند]] را نسبت به [[گناه|گناه‌كاران]] می‌رساند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۴-۳۴۵|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۹

آیه ۱۰ سوره بروج
مشخصات قرآنی
نام سورهبروج
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۱۰
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰ سوره بروج دهمین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، کیفر و مجازات سخت شکنجه‌گران بیان شده که از دو نوع عذاب در اینجا نام برده شده است. «عذاب جهنم» و «عذاب حریق» که منظور از آن عذاب آتش سوزان است و اشاره دارد به این نکته که در قیامت انواع مجازات‌ها وجود دارد. شبیه این مضمون در آيه ۱۳ و ۱۴ سوره ذاريات نيز آمده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ آیهٔ ۱۰ از سورهٔ ۸۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان کسانی‌که مردان و زنان مؤن را شکنجه دادند آن‌گاه توبه نکردند دوزخ دامنگیرشان خواهد شد و عذاب‌ سوزان آتش را در پیش دارند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«کسانی که مردان مؤمن و زنان مؤمن را آزار دادند و سپس توبه نکردند، برای آنان عذاب جهنم [مهیا] است و عذاب آتش [در پیش‌] دارند»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه، کیفر و مجازات سخت شکنجه‌گران بیان شده که از دو نوع عذاب در اینجا نام برده شده است. «عذاب جهنم» و «عذاب حریق» که منظور از آن عذاب آتش سوزان است و اشاره دارد به این نکته که در قیامت انواع مجازات‌ها وجود دارد. بعضى مفسران نيز معتقدند «عذاب جهنم» در برابر كفر آنها بوده و «عذاب حريق» به خاطر اعمال ظالمانه و شكنجه آنها است. شبیه این مضمون در آيه ۱۳ و ۱۴ سوره ذاريات نيز آمده است. در لغت «فتنوا» (از ماده فتن و فتنه) در اصل به معناى قرار دادن طلا در آتش است تا ميزان خلوص آن معلوم شود؛ سپس «فتنه» به معناى آزمايش، عذاب و مجازات و گمراهى و شرک به‌كار رفته است و در آيه مورد بحث به معنى عذاب، آزار و شكنجه آمده است. به عقیده مکارم، جمله «ثمّ لم يتوبوا» بیانگر این مطلب است كه راه توبه و بازگشت حتى براى چنين شكنجه‌گران ستمگرى باز است و اين نهايت مهربانی خداوند را نسبت به گناه‌كاران می‌رساند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.