اصول فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (ص=)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
تعریف رایج '''اصول فقه''' یا '''علم اصول''' «علم قواعد هدایتگر برای استنباط احکام شرعی» است. هرچند که این تعریف مورد نقد بوده و جامع و مانع نیست. برخی از اصولیون با پذیرش چهارچوبی مفهومی آن را علم دانسته و برخی دیگر آن را صنعت به‌شمار آورده‌اند و برخی دیگر نیز مرددند.{{پنک|شفیعی|۱۳۹۳|ص=۱۱۵}}
تعریف رایج '''اصول فقه''' یا '''علم اصول''' «علم قواعد هدایتگر برای استنباط [[احکام شرعی]]» است. هرچند که این تعریف مورد نقد بوده و جامع و مانع نیست. برخی از اصولیون با پذیرش چهارچوبی مفهومی آن را علم دانسته و برخی دیگر آن را صنعت به‌شمار آورده‌اند و برخی دیگر نیز مرددند.{{پنک|شفیعی|۱۳۹۳|ص=۱۱۵}}


این علم پیشینه‌ای کهن داشته و به سدهٔ دوم هجری بازمی‌گردد. ریشه‌های شکل‌گیری آن را در میان شیعیان می‌توان در پاره‌ای از آموزه‌های معصومین جست که شاگردان و پیروان علمی خویش را به تفریع فروع با حفظ اصول القا شده از سوی ایشان دعوت می‌نمودند.{{پنک|شفیعی|۱۳۹۳|ص=۱۱۴}}
== تاریخچه ==
این علم پیشینه‌ای کهن داشته و به سدهٔ دوم هجری بازمی‌گردد. ریشه‌های شکل‌گیری آن را در میان [[شیعه|شیعیان]] می‌توان در پاره‌ای از آموزه‌های [[امامان شیعه]] جست که شاگردان و پیروان علمی خویش را به تفریع فروع با حفظ اصول القا شده از سوی ایشان دعوت می‌کردند.{{پنک|شفیعی|۱۳۹۳|ص=۱۱۴}}


اصول نسبت به فقه دانش پسینی است، یعنی در دامن فقه پرورش یافته است و اکنون به مرحله‌ای از رشد رسیده است که برخی از بزرگان اصولی و فقهی معاصر اینگونه بیان نمودند که «من لا اصول له، لا فقه له».{{پنک|شفیعی|۱۳۹۳|ص=۱۱۶}}
اصول نسبت به [[فقه]] دانش پسینی است، یعنی در دامن فقه پرورش یافته است و اکنون به مرحله‌ای از رشد رسیده است که برخی از بزرگان اصولی و فقهی معاصر اینگونه بیان نمودند که «من لا اصول له، لا فقه له».{{پنک|شفیعی|۱۳۹۳|ص=۱۱۶}}


== ارجاعات ==
== پانویس ==
 
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{منابع}}


== منابع ==
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز منابع}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = فقه | نام = علی | نام خانوادگی = شفیعی | عنوان = اصول فقه، رویکردها و روش‌ها | تاریخ = 1393 | شماره = 79}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = فقه | نام = علی | نام خانوادگی = شفیعی | عنوان = اصول فقه، رویکردها و روش‌ها | تاریخ = 1393 | شماره = 79}}

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۰

تعریف رایج اصول فقه یا علم اصول «علم قواعد هدایتگر برای استنباط احکام شرعی» است. هرچند که این تعریف مورد نقد بوده و جامع و مانع نیست. برخی از اصولیون با پذیرش چهارچوبی مفهومی آن را علم دانسته و برخی دیگر آن را صنعت به‌شمار آورده‌اند و برخی دیگر نیز مرددند.[۱]

تاریخچه

این علم پیشینه‌ای کهن داشته و به سدهٔ دوم هجری بازمی‌گردد. ریشه‌های شکل‌گیری آن را در میان شیعیان می‌توان در پاره‌ای از آموزه‌های امامان شیعه جست که شاگردان و پیروان علمی خویش را به تفریع فروع با حفظ اصول القا شده از سوی ایشان دعوت می‌کردند.[۲]

اصول نسبت به فقه دانش پسینی است، یعنی در دامن فقه پرورش یافته است و اکنون به مرحله‌ای از رشد رسیده است که برخی از بزرگان اصولی و فقهی معاصر اینگونه بیان نمودند که «من لا اصول له، لا فقه له».[۳]

پانویس

ارجاعات

  1. شفیعی ۱۳۹۳، ص. ۱۱۵.
  2. شفیعی ۱۳۹۳، ص. ۱۱۴.
  3. شفیعی ۱۳۹۳، ص. ۱۱۶.

منابع

  • شفیعی، علی (۱۳۹۳). «اصول فقه، رویکردها و روش‌ها». فقه (۷۹).