آیه ۱۸ سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه ادامه سخن و سوگند صاحبان باغ را بیان می‌کند و می‌گوید: «و هیچ از آن استثنا نکنند.» به این معنا که چیزی را برای مستمندان باقی نگذارند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، این تصمیم آنان نشانه بخل و ضعف ایمانشان بوده است وگرنه آنها هرچه قدر هم نیاز داشتند؛ می‌توانستند مقدار کمی از میوه‌های باغ را به فقیران بدهند. البته بعضی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] عقیده دارند که آنها خود را از گفتن «[[ان شاء الله]]» بی‌نیاز می‌دیدند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه ادامه سخن و سوگند صاحبان باغ را بیان می‌کند و می‌گوید: «و هیچ از آن استثنا نکنند.» به این معنا که چیزی را برای مستمندان باقی نگذارند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، این تصمیم آنان نشانه بخل و ضعف ایمانشان بوده است وگرنه آنها هرچه قدر هم نیاز داشتند؛ می‌توانستند مقدار کمی از میوه‌های باغ را به فقیران بدهند. البته بعضی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] عقیده دارند که آنها خود را از گفتن «[[ان شاء الله]]» بی‌نیاز می‌دیدند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۴–۳۹۵|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قلم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره قلم هجدهمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه ادامه سخن و سوگند صاحبان باغ را بیان می‌کند و می‌گوید: «و هیچ از آن استثنا نکنند.» به این معنا که چیزی را برای مستمندان باقی نگذارند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، این تصمیم آنان نشانه بخل و ضعف ایمانشان بوده است وگرنه آنها هرچه قدر هم نیاز داشتند؛ می‌توانستند مقدار کمی از میوه‌های باغ را به فقیران بدهند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَا يَسْتَثْنُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و نگفتند: إن شاء الله»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ان شاء الله نگفتند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه ادامه سخن و سوگند صاحبان باغ را بیان می‌کند و می‌گوید: «و هیچ از آن استثنا نکنند.» به این معنا که چیزی را برای مستمندان باقی نگذارند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، این تصمیم آنان نشانه بخل و ضعف ایمانشان بوده است وگرنه آنها هرچه قدر هم نیاز داشتند؛ می‌توانستند مقدار کمی از میوه‌های باغ را به فقیران بدهند. البته بعضی از مفسران عقیده دارند که آنها خود را از گفتن «ان شاء الله» بی‌نیاز می‌دیدند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۹۴–۳۹۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قلم»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۲۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
