عبدالوهاب آصفالدوله: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''عبدالوهاب آصفالدوله'''، در تهران به علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه، وزیر علوم معرفی شد. در سال ۱۲۷۴ه.ق به معاونت امور خارجه رسید و خلعت شاهانه دریافت کرد. در فاصلهٔ سالهای ۱۲۹۰ تا ۱۳۰۱ه.ق دوبار وزیر تجارت شد. در شوال ۱۳۰۱ه.ق ناصرالدین...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالوهاب آصفالدوله'''، در [[تهران]] به [[علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه]]، وزیر علوم معرفی شد. در سال ۱۲۷۴ه.ق به معاونت امور خارجه رسید و خلعت شاهانه دریافت کرد. در فاصلهٔ سالهای ۱۲۹۰ تا ۱۳۰۱ه.ق دوبار وزیر تجارت شد. در شوال ۱۳۰۱ه.ق ناصرالدین شاه لقب آصفالدوله را با شمشیری مرصع به وی اعطا کرد. آصفالدوله در سال ۱۳۰۳ه.ق با ساختن جذامخانه در اراضی محرابخان، جذامیان را در آنجا سکنا داد. او فرمان داد تا از [[طلاب|طلاب مدارس علمیه]] امتحان به عمل آید و برای هر مدرسه ناظمی ویژه معین کرد تا طلاب موجه در حوزهها درس بخوانند. به [[سقاخانهٔ اسماعیل طلایی]] میرسید، از ورود افراد ناباب به داخل چهاربست آستان جلوگیری کرد، مقرری متنفذان آستان را قطع کرد. پس از عزل وی از تولیت آستان و پس از بازگشت به تهران، دوات الماسنشان و رشتهای کاغذبند آراسته به مروارید را دریافت کرد و جزء وزرای حضور شد. دوره تولیت او در بین سالهای ۱۳۰۱ ه. ق تا ۱۳۰۳ ه. ق بود.<ref>{{پک|سوهانیان حقیقی|نقدی|۱۳۹۷|ک=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|ص=۱۰۳–۱۰۶}}</ref> | '''عبدالوهاب آصفالدوله'''، از وزیران [[دوره قاجار]] بود که مدتی را در منصب [[تولیت آستان قدس رضوی]] خدمت کرد. | ||
== زندگی == | |||
عبدالوهاب آصفالدوله در [[تهران]] به [[علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه]]، وزیر علوم معرفی شد. در سال ۱۲۷۴ه.ق به معاونت امور خارجه رسید و خلعت شاهانه دریافت کرد. در فاصلهٔ سالهای ۱۲۹۰ تا ۱۳۰۱ه.ق دوبار وزیر تجارت شد. در شوال ۱۳۰۱ه.ق ناصرالدین شاه لقب آصفالدوله را با شمشیری مرصع به وی اعطا کرد. آصفالدوله در سال ۱۳۰۳ه.ق با ساختن جذامخانه در اراضی محرابخان، جذامیان را در آنجا سکنا داد. او فرمان داد تا از [[طلاب|طلاب مدارس علمیه]] امتحان به عمل آید و برای هر مدرسه ناظمی ویژه معین کرد تا طلاب موجه در حوزهها درس بخوانند. به [[سقاخانهٔ اسماعیل طلایی]] میرسید، از ورود افراد ناباب به داخل چهاربست آستان جلوگیری کرد، مقرری متنفذان آستان را قطع کرد. پس از عزل وی از تولیت آستان و پس از بازگشت به تهران، دوات الماسنشان و رشتهای کاغذبند آراسته به مروارید را دریافت کرد و جزء وزرای حضور شد. دوره تولیت او در بین سالهای ۱۳۰۱ ه.ق تا ۱۳۰۳ ه.ق بود.<ref>{{پک|سوهانیان حقیقی|نقدی|۱۳۹۷|ک=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|ص=۱۰۳–۱۰۶}}</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
===ارجاعات=== | ===ارجاعات=== | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=سوهانیان حقیقی|نشانی=|گفتاورد=|شابک=978-600-06-0244-4|زبان=فارسی|مکان=مشهد|ناشر=بنیاد پژوهشهای اسلامی|سال=۱۳۹۷|سری=|ویرایش=|نوع=|نشانی بایگانی=|کوشش=|نام=محمد|عنوان=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|نویسندگان سایر بخشها=|نشانی فصل=|پیوند ویراستار=|نام خانوادگی ویراستار=|نام ویراستار=|پیوند نویسنده۲=|نام۲=رضا|نام خانوادگی۲=نقدی|پیوند نویسنده=|پینوشت=}} | *{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=سوهانیان حقیقی|نشانی=|گفتاورد=|شابک=978-600-06-0244-4|زبان=فارسی|مکان=مشهد|ناشر=بنیاد پژوهشهای اسلامی|سال=۱۳۹۷|سری=|ویرایش=|نوع=|نشانی بایگانی=|کوشش=|نام=محمد|عنوان=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|نویسندگان سایر بخشها=|نشانی فصل=|پیوند ویراستار=|نام خانوادگی ویراستار=|نام ویراستار=|پیوند نویسنده۲=|نام۲=رضا|نام خانوادگی۲=نقدی|پیوند نویسنده=|پینوشت=}} | ||
{{متولیان آستان قدس رضوی}} | |||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:افراد در دوره قاجار]] | |||
[[رده:اهالی مشهد]] | |||
[[رده:متولیان آستان قدس رضوی]] | |||
[[رده:وزیران دوره قاجار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۹
عبدالوهاب آصفالدوله، از وزیران دوره قاجار بود که مدتی را در منصب تولیت آستان قدس رضوی خدمت کرد.
زندگی
عبدالوهاب آصفالدوله در تهران به علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه، وزیر علوم معرفی شد. در سال ۱۲۷۴ه.ق به معاونت امور خارجه رسید و خلعت شاهانه دریافت کرد. در فاصلهٔ سالهای ۱۲۹۰ تا ۱۳۰۱ه.ق دوبار وزیر تجارت شد. در شوال ۱۳۰۱ه.ق ناصرالدین شاه لقب آصفالدوله را با شمشیری مرصع به وی اعطا کرد. آصفالدوله در سال ۱۳۰۳ه.ق با ساختن جذامخانه در اراضی محرابخان، جذامیان را در آنجا سکنا داد. او فرمان داد تا از طلاب مدارس علمیه امتحان به عمل آید و برای هر مدرسه ناظمی ویژه معین کرد تا طلاب موجه در حوزهها درس بخوانند. به سقاخانهٔ اسماعیل طلایی میرسید، از ورود افراد ناباب به داخل چهاربست آستان جلوگیری کرد، مقرری متنفذان آستان را قطع کرد. پس از عزل وی از تولیت آستان و پس از بازگشت به تهران، دوات الماسنشان و رشتهای کاغذبند آراسته به مروارید را دریافت کرد و جزء وزرای حضور شد. دوره تولیت او در بین سالهای ۱۳۰۱ ه.ق تا ۱۳۰۳ ه.ق بود.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- سوهانیان حقیقی، محمد؛ نقدی، رضا (۱۳۹۷). آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۰۶-۰۲۴۴-۴.