ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:نام‌های عربی (هات‌کت)) |
(+ رده:کنیه‌ها (هات‌کت)) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[رده:نام‌های عربی]] | [[رده:نام‌های عربی]] | ||
[[رده:کنیه‌ها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۴
ابوالحسن کنیه‌ای است که در میان اعراب بسیار کاربرد دارد. این کنیه برای پنج تن از امامان دوازده‌گانه شیعه گزارش شده است. علی بن ابی‌طالب (امام اول شیعه دوازده‌امامی)، سجاد (امام چهارم شیعه دوازده‌امامی)، موسی کاظم (امام هفتم شیعه دوازده‌امامی)، علی بن موسی الرضا (امام هشتم شیعه دوازده‌امامی) و علی النقی (امام دهم شیعه دوازده‌امامی) از جمله این امامان هستند. در ادبیان شیعی، هرگاه عبارت ابوالحسن بدون قیدی گزارش شود یا به قید اول مستثنی بشود، مقصود موسی کاظم است. همین‌طور اگر از قید ثانی و ثالث برای این لغت استفاده شود، به ترتیب منظور علی بن موسی الرضا و علی النقی است. پاره‌ای از رجال مشهور اهل سنت نیز کنیه ابوالحسن داشته‌اند و تنها به کنیه‌شان شناخته می‌شوند. از این میان می‌توان به ابوالحسن اشعری فقیه و متکلم معروف و ابوالحسن خرقانی، از مشاهیر صوفیه اشاره کرد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالحسن». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.