ابوالعالیه: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:تابعین، +رده:مفسران قرآن اهل عراق، +رده:مفسران قرآن اهل عربستان، +رده:حافظان قرآن، +رده:افراد در فتوحات مسلمانان (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رُفَیع بن یزید بن مهران الریاحی البصری'''، مشهور به '''ابوالعالیه'''، از موالی [[بنیریاح]] و از مشاهیر طبقه اول [[تابعین]] بود. تاریخ درگذشت او را سال ۹۰ یا ۹۳ ه.ق به ثبت رسیده است. وی ده سال پس از [[درگذشت محمد]] به خواندن [[قرآن]] پرداخت و پس از [[حفظ قرآن]] آن را بر [[ابی بن کعب]] عرضه کرد. گفته شده است که گروهی، قرآن را از او فرا گرفتند که از آن میان به [[اعمش]] و [[ابوعمر]] و [[ابنعلاء]] اشاره شده است. ابوالعالیه پس از آن که در [[بصره]] از جمعی از [[صحابه|صحابه محمد]] حدیث شنید، جهت استماع [[حدیث]] از دیگر صحابه، به [[مدینه]] رفت و از کسانی مانند [[ابنمسعود]] و [[ابنعباس]] و دیگران حدیث شنید. وی در دوران خلافت [[عمر بن خطاب]] در برخی [[فتوحات مسلمانان]] از جمله [[فتح شوشتر]] و [[فتح اصفهان|اصفهان]] شرکت داشت. گفته شده است که ابوالعالیه در [[جنگ صفین]]، به خاطر آنکه از هر دو طرف جنگ، صدای [[تکبیر]] و [[تهلیل]] میشنید، از جنگ کناره گرفت. او در دوران [[خلافت معاویه]] با سپاه [[سعید بن عثمان بن عفان]] به [[ماوراءالنهر]] رفت و نخستین کس بود که در آنجا [[اذان]] گفت. منابع [[شیعه|شیعی]] مدعی هستند که وی نسبت به [[اهلبیت محمد]] تمایل داشت و [[صدقه|صدقات]] اموال خویش را توسط آنان به مصارف لازم میرساند. او در همین خصوص وصیت کرد تا ثلث مالش را به [[آلعلی]] بپردازند. ابوالعالیه بهعنوان یک [[مفسر قرآن]] شناخته میشد و سخنان بسیاری در [[تفسیر قرآن]] از او نقل شده است. از او تفسیری بهجای مانده که [[محمد بن جریر طبری|طبری]] در تفسیر خود از آن استفاده کرده و [[ثعلبی]] در ''[[الکشف و البیان]]'' از این روایت با عنوان ''تفسیر ابیالعالیه و الربیع'' به عنوان منبع استفاده کرده است. [[حاجی خلیفه]] نیز نام این کتاب را ''[[تفسیر ابیالعالیه]]'' خوانده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک= | '''رُفَیع بن یزید بن مهران الریاحی البصری'''، مشهور به '''ابوالعالیه'''، از موالی [[بنیریاح]] و از مشاهیر طبقه اول [[تابعین]] بود. تاریخ درگذشت او را سال ۹۰ یا ۹۳ ه.ق به ثبت رسیده است. وی ده سال پس از [[درگذشت محمد]] به خواندن [[قرآن]] پرداخت و پس از [[حفظ قرآن]] آن را بر [[ابی بن کعب]] عرضه کرد. گفته شده است که گروهی، قرآن را از او فرا گرفتند که از آن میان به [[اعمش]] و [[ابوعمر]] و [[ابنعلاء]] اشاره شده است. ابوالعالیه پس از آن که در [[بصره]] از جمعی از [[صحابه|صحابه محمد]] حدیث شنید، جهت استماع [[حدیث]] از دیگر صحابه، به [[مدینه]] رفت و از کسانی مانند [[ابنمسعود]] و [[ابنعباس]] و دیگران حدیث شنید. وی در دوران خلافت [[عمر بن خطاب]] در برخی [[فتوحات مسلمانان]] از جمله [[فتح شوشتر]] و [[فتح اصفهان|اصفهان]] شرکت داشت. گفته شده است که ابوالعالیه در [[جنگ صفین]]، به خاطر آنکه از هر دو طرف جنگ، صدای [[تکبیر]] و [[تهلیل]] میشنید، از جنگ کناره گرفت. او در دوران [[خلافت معاویه]] با سپاه [[سعید بن عثمان بن عفان]] به [[ماوراءالنهر]] رفت و نخستین کس بود که در آنجا [[اذان]] گفت. منابع [[شیعه|شیعی]] مدعی هستند که وی نسبت به [[اهلبیت محمد]] تمایل داشت و [[صدقه|صدقات]] اموال خویش را توسط آنان به مصارف لازم میرساند. او در همین خصوص وصیت کرد تا ثلث مالش را به [[آلعلی]] بپردازند. ابوالعالیه بهعنوان یک [[مفسر قرآن]] شناخته میشد و سخنان بسیاری در [[تفسیر قرآن]] از او نقل شده است. از او تفسیری بهجای مانده که [[محمد بن جریر طبری|طبری]] در تفسیر خود از آن استفاده کرده و [[ثعلبی]] در ''[[الکشف و البیان]]'' از این روایت با عنوان ''تفسیر ابیالعالیه و الربیع'' به عنوان منبع استفاده کرده است. [[حاجی خلیفه]] نیز نام این کتاب را ''[[تفسیر ابیالعالیه]]'' خوانده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالعالیه}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۶: | خط ۶: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوالعالیه|دانشنامه=[[ | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوالعالیه|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:افراد در فتوحات مسلمانان]] | |||
[[رده:تابعین]] | |||
[[رده:حافظان قرآن]] | |||
[[رده:درگذشتگان ۹۰ (قمری)]] | [[رده:درگذشتگان ۹۰ (قمری)]] | ||
[[رده:درگذشتگان ۹۳ (قمری)]] | [[رده:درگذشتگان ۹۳ (قمری)]] | ||
[[رده:مفسران قرآن اهل عراق]] | |||
[[رده:مفسران قرآن اهل عربستان]] |
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۵
رُفَیع بن یزید بن مهران الریاحی البصری، مشهور به ابوالعالیه، از موالی بنیریاح و از مشاهیر طبقه اول تابعین بود. تاریخ درگذشت او را سال ۹۰ یا ۹۳ ه.ق به ثبت رسیده است. وی ده سال پس از درگذشت محمد به خواندن قرآن پرداخت و پس از حفظ قرآن آن را بر ابی بن کعب عرضه کرد. گفته شده است که گروهی، قرآن را از او فرا گرفتند که از آن میان به اعمش و ابوعمر و ابنعلاء اشاره شده است. ابوالعالیه پس از آن که در بصره از جمعی از صحابه محمد حدیث شنید، جهت استماع حدیث از دیگر صحابه، به مدینه رفت و از کسانی مانند ابنمسعود و ابنعباس و دیگران حدیث شنید. وی در دوران خلافت عمر بن خطاب در برخی فتوحات مسلمانان از جمله فتح شوشتر و اصفهان شرکت داشت. گفته شده است که ابوالعالیه در جنگ صفین، به خاطر آنکه از هر دو طرف جنگ، صدای تکبیر و تهلیل میشنید، از جنگ کناره گرفت. او در دوران خلافت معاویه با سپاه سعید بن عثمان بن عفان به ماوراءالنهر رفت و نخستین کس بود که در آنجا اذان گفت. منابع شیعی مدعی هستند که وی نسبت به اهلبیت محمد تمایل داشت و صدقات اموال خویش را توسط آنان به مصارف لازم میرساند. او در همین خصوص وصیت کرد تا ثلث مالش را به آلعلی بپردازند. ابوالعالیه بهعنوان یک مفسر قرآن شناخته میشد و سخنان بسیاری در تفسیر قرآن از او نقل شده است. از او تفسیری بهجای مانده که طبری در تفسیر خود از آن استفاده کرده و ثعلبی در الکشف و البیان از این روایت با عنوان تفسیر ابیالعالیه و الربیع به عنوان منبع استفاده کرده است. حاجی خلیفه نیز نام این کتاب را تفسیر ابیالعالیه خوانده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالعالیه». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.