ابوالفتوح اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
(+رده:اهالی اصفهان، +رده:فقیهان اهل ایران، +رده:فقیهان شافعی (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اسعد بن ابی‌الفضائل محمود بن خلف عجلی اصفهانی''' (۵۱۴–۶۰۰ ه.ق) ملقب به '''منتجب‌الدین اصفهانی''' از فقیهان و واعظان شافعی مذهب بود. او را فاضل و عالم و زاهد گزارش کرده‌اند که مشهور به عبادت و نسک و قناعت بود. او در سال ۵۱۴ ه.ق در اصفهان متولد شد و در همان‌جا زندگی می‌کرد و از امابراهیم فاطمه جوزدانیه بنت عبیدالله، حافظ ابوالقاسم اسماعیل بن محمد بن فضل، غانم بن عبدالله جلودی و احمد و دیگران حدیث شنیده است. او سپس به بغداد رفت و از ابوالفتح محمد بن عبدالباقی معروف به ابن‌البسطی در سال ۵۵۷ ه.ق اخذ روایت کرد و سپس به شهر خویش بازگشت. گفته شده است که او در فقه و حدیث، تبحر و شهرت داشت. او وراقی می‌کرد و از همین شغل، گذران زندگی می‌کرد. کتاب‌های شرح مشکلات الوسیط و الوجیز غزّالی و کتاب تتمهٔ التتمهٔ لابی‌سعد المتولی به او منسوب شده است. او در روزگار خویش در اصفهان، مورد رجوع مردم برای فتوا بود. گفته شده است که او در سال ۶۰۰ ه.ق در اصفهان درگذشته است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک= | '''اسعد بن ابی‌الفضائل محمود بن خلف عجلی اصفهانی''' (۵۱۴–۶۰۰ ه.ق) ملقب به '''منتجب‌الدین اصفهانی''' از فقیهان و واعظان شافعی مذهب بود. او را فاضل و عالم و زاهد گزارش کرده‌اند که مشهور به عبادت و نسک و قناعت بود. او در سال ۵۱۴ ه.ق در اصفهان متولد شد و در همان‌جا زندگی می‌کرد و از امابراهیم فاطمه جوزدانیه بنت عبیدالله، حافظ ابوالقاسم اسماعیل بن محمد بن فضل، غانم بن عبدالله جلودی و احمد و دیگران حدیث شنیده است. او سپس به بغداد رفت و از ابوالفتح محمد بن عبدالباقی معروف به ابن‌البسطی در سال ۵۵۷ ه.ق اخذ روایت کرد و سپس به شهر خویش بازگشت. گفته شده است که او در فقه و حدیث، تبحر و شهرت داشت. او وراقی می‌کرد و از همین شغل، گذران زندگی می‌کرد. کتاب‌های شرح مشکلات الوسیط و الوجیز غزّالی و کتاب تتمهٔ التتمهٔ لابی‌سعد المتولی به او منسوب شده است. او در روزگار خویش در اصفهان، مورد رجوع مردم برای فتوا بود. گفته شده است که او در سال ۶۰۰ ه.ق در اصفهان درگذشته است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالفتوح}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوالفتوح|دانشنامه=[[ | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوالفتوح|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:اهالی اصفهان]] | |||
[[رده:درگذشتگان ۶۰۰ (قمری)]] | |||
[[رده:زادگان ۵۱۴ (قمری)]] | [[رده:زادگان ۵۱۴ (قمری)]] | ||
[[رده: | [[رده:فقیهان اهل ایران]] | ||
[[رده:فقیهان شافعی]] | |||
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۱
اسعد بن ابی‌الفضائل محمود بن خلف عجلی اصفهانی (۵۱۴–۶۰۰ ه.ق) ملقب به منتجب‌الدین اصفهانی از فقیهان و واعظان شافعی مذهب بود. او را فاضل و عالم و زاهد گزارش کرده‌اند که مشهور به عبادت و نسک و قناعت بود. او در سال ۵۱۴ ه.ق در اصفهان متولد شد و در همان‌جا زندگی می‌کرد و از امابراهیم فاطمه جوزدانیه بنت عبیدالله، حافظ ابوالقاسم اسماعیل بن محمد بن فضل، غانم بن عبدالله جلودی و احمد و دیگران حدیث شنیده است. او سپس به بغداد رفت و از ابوالفتح محمد بن عبدالباقی معروف به ابن‌البسطی در سال ۵۵۷ ه.ق اخذ روایت کرد و سپس به شهر خویش بازگشت. گفته شده است که او در فقه و حدیث، تبحر و شهرت داشت. او وراقی می‌کرد و از همین شغل، گذران زندگی می‌کرد. کتاب‌های شرح مشکلات الوسیط و الوجیز غزّالی و کتاب تتمهٔ التتمهٔ لابی‌سعد المتولی به او منسوب شده است. او در روزگار خویش در اصفهان، مورد رجوع مردم برای فتوا بود. گفته شده است که او در سال ۶۰۰ ه.ق در اصفهان درگذشته است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالفتوح». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.