شنود: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
(+ رده:گناهان کبیره در اسلام (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[رده:جاسوسی]] | [[رده:جاسوسی]] | ||
[[رده:گناهان کبیره در اسلام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴
شنود (به عربی: استراق سمع) به معنای دزدیده گوش داشتن به سخنان دیگران است. این عبارت در قرآن، در آیه ۱۸ سوره حجر آمده است و آن را به رفتار شیاطین نسبت داده است. بر اساس آموزههای اسلامی، این عمل، از گناهان است و برای آن عذاب اخروی در نظر گرفته شده است. بر اساس روایتی از محمد، پیامبر اسلام، هر کس که به سخن کسانی گوش دهند که آنان به شنیده شدن صدایشان علاقه نداشته باشند، در روز قیامت، سرب داغ در گوشهایشان ریخته خواهد شد. بر اساس آموزههای اسلامی، اسرار شخصی افراد، محترم است و کشف و اکتشاف ان ممنوع است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «استراق سمع». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.