آیه ۳۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۲ سوره مائده''' سی و دومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۳۲ سوره مائده''' سی و دومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه به یک نتیجه کلی و انسانی اشاره شده است: «هرگاه کسی انسانی را بدون قتل یا [[فساد]] بکشد؛ چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته است و هرگاه کسی انسانی را از [[مرگ]] نجات دهد؛ گویا همه انسان‌ها را از مرگ نجات داده است.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که پس از شرح ماجرای فرزندان [[آدم]]، [[قرآن]] به یک نتیجه کلی اشاره می‌کند به این مضمون: «کشتن یک انسان [[گناه|بی‌گناه]] برابر با کشتن تمام انسان‌هاست و نجات یک انسان مساوی با نجات کل انسان‌ها می‌باشد.» در ادامه مکارم در پاسخ به این سوال که چگونه قتل یک انسان یا نجات یک انسان برابر با قتل یا نجات همه انسان‌هاست؟ می‌گوید: «کسی که انسان بی‌گناهی را می‌کشد، در حقیقت چنین آمادگی را دارد که انسان‌های بی‌گناه دیگر را هم به قتل برساند و از این نظر تفاوتی میان انسان‌ها نیست و این رابطه در مورد نجات انسان‌ها نیز مطرح است. علاوه بر آنکه جامعه انسانی در حقیقت یک واحد و افراد آن مانند اعضای یک پیکرند. هر لطمه و آسیب به یک عضو خواه ناخواه بر زندگی دیگر انسان‌ها تأثیر دارد و در حالت احیای نفس نیز این رابطه وجود دارد.» او همچنین به این مطلب اشاره می‌کند که «اگرچه مفهوم آیه ظاهرش زندگی و مرگ مادی است؛ اما بنابه مضمون بعضی از [[روایات اسلامی|روایات]] که در این باره گفته شده‌اند؛ مفهوم بزرگ‌تر آیه بر حیات و مرگ معنوی (گمراه ساختن یک نفر یا نجات او از گمراهی) دلالت دارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۴-۳۵۷|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۲ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره مائده سی و دومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه به یک نتیجه کلی و انسانی اشاره شده است: «هرگاه کسی انسانی را بدون قتل یا فساد بکشد؛ چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته است و هرگاه کسی انسانی را از مرگ نجات دهد؛ گویا همه انسان‌ها را از مرگ نجات داده است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بدین خاطر بر بنی‌اسراییل مقرر داشتیم که هرکس انسانی را به قتل برساند بدون اینکه کسی را کشته باشد و یا اینکه فسادی را در زمین برپا کرده باشد، چنان است که همه مردم را کشته باشد و هرکس انسانی را زنده بگذارد و او را نکشد، مانند آن است که همه مردم را زنده نگه داشته باشد و پیامبران ما با معجزات آشکار پیش آنها آمدند، سپس بسیاری از آنها راه اسراف را در زمین درپیش گرفتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به این جهت بر بنی‌اسرائیل مقرر داشتیم که هرکس کسی را جز به قصاص قتل، یا به جزای فساد در روی زمین، بکشد مانند این است که همه مردم را کشته باشد، و هرکس کسی را زنده بدارد مانند این است که همه مردم را زنده داشته باشد، و پیامبران ما معجزاتی برای آنان آوردند آنگاه بسیاری از آنان در سرزمین خویش زیاده‌روی پیشه کردند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که پس از شرح ماجرای فرزندان آدم، قرآن به یک نتیجه کلی اشاره می‌کند به این مضمون: «کشتن یک انسان بی‌گناه برابر با کشتن تمام انسان‌هاست و نجات یک انسان مساوی با نجات کل انسان‌ها می‌باشد.» در ادامه مکارم در پاسخ به این سوال که چگونه قتل یک انسان یا نجات یک انسان برابر با قتل یا نجات همه انسان‌هاست؟ می‌گوید: «کسی که انسان بی‌گناهی را می‌کشد، در حقیقت چنین آمادگی را دارد که انسان‌های بی‌گناه دیگر را هم به قتل برساند و از این نظر تفاوتی میان انسان‌ها نیست و این رابطه در مورد نجات انسان‌ها نیز مطرح است. علاوه بر آنکه جامعه انسانی در حقیقت یک واحد و افراد آن مانند اعضای یک پیکرند. هر لطمه و آسیب به یک عضو خواه ناخواه بر زندگی دیگر انسان‌ها تأثیر دارد و در حالت احیای نفس نیز این رابطه وجود دارد.» او همچنین به این مطلب اشاره می‌کند که «اگرچه مفهوم آیه ظاهرش زندگی و مرگ مادی است؛ اما بنابه مضمون بعضی از روایات که در این باره گفته شده‌اند؛ مفهوم بزرگ‌تر آیه بر حیات و مرگ معنوی (گمراه ساختن یک نفر یا نجات او از گمراهی) دلالت دارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۴۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۴۸۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۵۴-۳۵۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
