لسانی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
 
خط ۱۷: خط ۱۷:


== پانویس ==
== پانویس ==
=== ارجاعات ===
=== ارجاعات ===
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۲۹: خط ۲۸:
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =لسانی شیرازی | نام =عبدالله بن‌محمد | نام ویراستار =محمدحسین| نام خانوادگی ویراستار =کرمی| پیوند ویراستار =محمدحسین کرمی | عنوان =دیوان لسانی شیرازی | نشانی =http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/3327521 | سال =۱۳۹۳ | ناشر =[[دانشگاه شیراز]]، مرکز نشر | مکان =[[شیراز]] | شابک =978-964-462-490-2}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =لسانی شیرازی | نام =عبدالله بن‌محمد | نام ویراستار =محمدحسین| نام خانوادگی ویراستار =کرمی| پیوند ویراستار =محمدحسین کرمی | عنوان =دیوان لسانی شیرازی | نشانی =http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/3327521 | سال =۱۳۹۳ | ناشر =[[دانشگاه شیراز]]، مرکز نشر | مکان =[[شیراز]] | شابک =978-964-462-490-2}}


[[رده:خاک‌سپاری‌ها در مقبرةالشعرا]]
[[رده:درگذشتگان ۹۴۰ (قمری)]]
[[رده:درگذشتگان ۹۴۰ (قمری)]]
[[رده:شاعران اهل تبریز]]
[[رده:شاعران اهل تبریز]]
خط ۳۵: خط ۳۳:
[[رده:شاعران فارسی‌زبان سده ۱۰ (قمری)]]
[[رده:شاعران فارسی‌زبان سده ۱۰ (قمری)]]
[[رده:شاعران مرد اهل ایران]]
[[رده:شاعران مرد اهل ایران]]
[[رده:مدفونان در مقبرةالشعرا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲

مولانا وجیه‌الدین عبدالله بن محمد لسانی شیرازی (تبریزی) از شاعران پارسی‌گوی سدهٔ دهم قمری است.

زندگی

وجیه‌الدین عبدالله بن محمد لسانی شیرازی در شیراز متولد شده و در بغداد و دارالسلطنه تبریز می‌زیسته و بدین جهت جمعی وی را تبریزی می‌دانند. لسانی یکی از شاعران بزرگ و صاحب‌سبک فارسی سدهٔ دهم بود. وی از نخستین شاعران سبک وقوع است. همچنین گفته می‌شود کامل‌ترین و زیباترین شهرآشوب زبان فارسی را سروده است و در طرح دوباره این قالب نقش اساسی داشته طوری‌که سرودن ترکیب‌بند یا بندهای کوتاه را نخستین بار به او نسبت داده‌اند. تاریخ وفات او سال ۹۴۰ یا ۹۴۱ هجری قمری و محل دفن او مقبرةالشعرای تبریز است.[۱][۲][۳]

فعالیت ادبی

لسانی شیرازی از بزرگ‌ترین شاعران عصر خود و از شاعران سبک واسوخت است دیوان او به کوشش محمد حسین کرمی انتشار یافت. در تذکره‌ها و کتاب‌های تاریخ ادبیات نام این شاعر ذکر شده.[۴] از لسانی شیرازی به عنوان یکی از سردمداران مکتب وقوع یاد می‌شود. در غزلیات این شاعر می‌توان نشانه‌هایی از غزل‌های حافظ و سعدی را دید. البته لسانی بیشتر تحت تأثیر سعدی بوده است.[۵]

لسانی یکی از مفصل‌ترین و زیباترین «شهرآشوب» های زبان فارسی را سروده است. «شهر آشوب» به شعری گفته می‌شود که شغل‌ها و اصناف مختلف دست‌مایهٔ سرایش آن بوده‌اند. این نوع شعر، شعری وصفی و غنایی است.[۶] از آن‌جا که لسانی شیرازی بخش عمده‌ای از سال‌های زندگی‌اش را در تبریز گذرانده، بر همین اساس در «شهرآشوب» خود تمامی شغل‌های تبریز آن زمان را آورده است.[۷]

آثار

لسانی حدود هشت‌هزار بیت دارد که بیشتر این شعرها در قالب‌های غزل، ترکیب‌بند، قصیده و رباعی سروده شده‌اند که از این میان بیشتر شعرهای او در قالب غزل‌اند.[۸]

آثار منتشرشده در سدهٔ کنونی

پانویس

ارجاعات

منابع

  • ««دیوان لسانی شیرازی» تصحیح شد». ایبنا. ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۲. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)
  • لسانی شیرازی، عبدالله (۱۳۴۵). شهرآشوب. مشهد: دانشگاه مشهد.
  • «مقبرة الشعرا». اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژانویه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۵ اوت ۲۰۰۹.
  • «لسانی شیرازی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۰۹.
  • «جایگاه فارس در فرهنگ و اقتصاد». مجله فرهنگ و پژوهش. دریافت‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۰۹.
  • لسانی شیرازی، عبدالله بن‌محمد (۱۳۹۳). کرمی، محمدحسین، ویراستار. دیوان لسانی شیرازی. شیراز: دانشگاه شیراز، مرکز نشر. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۶۲-۴۹۰-۲.