آیه ۷۷ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۷ سوره مؤمنون''' هفتاد و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به [[عذاب]] دردناکی است که سرانجام دامن‌گیر [[کفار]] طغیان‌گر خواهد شد. | '''آیه ۷۷ سوره مؤمنون''' هفتاد و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به [[عذاب]] دردناکی است که سرانجام دامن‌گیر [[کفار]] طغیان‌گر خواهد شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه چنین می‌گوید: «هنگامیکه کفار با وجود [[ | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه چنین می‌گوید: «هنگامیکه کفار با وجود [[نعمت]]<nowiki/>ها و [[بلا]]<nowiki/>های بیدارکننده بیدار و هدایت نشدند؛ سرانجام دچار عذابی دردناک و شدیدی می‌شوند که به کلی مأیوس و ناامید می‌گردند.» به گزارش مکارم، خداوند دو نوع مجازات دارد: مجازات تربیتی و مجازات پاکسازی و استیصال که هدف از نوع اول اعتراف به ضعف و ناتوانی و شکسته شدن غرور کفار است ولی هدف از مجازات نوع دوم که معمولاً در مورد انسان‌های غیرقابل اصلاح صورت می‌گیرد؛ ریشه‌کن شدن آنهاست. به گفته وی، دربارهٔ تعبیر «بابا ذا عذاب شدید» نیز [[مفسران]] نظرات مختلفی دارند، از جمله: بسیاری آن را [[مرگ]] و سپس عذاب و کیفر [[قیامت]] دانسته‌اند. برخی آن را اشاره به مجازات دردناکی می‌دانند که از جانب سپاه [[اسلام]] در [[غزوه بدر]] بر سر کفار [[مکه]] فرود آمد. این احتمال هم هست که این آیه اشاره به گروه خاصی نباشد؛ بلکه یک قانون کلی دربارهٔ کیفرهای الهی را بیان می‌کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۷–۲۸۸|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۷۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۷ سوره مؤمنون هفتاد و هفتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به عذاب دردناکی است که سرانجام دامن‌گیر کفار طغیان‌گر خواهد شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«تا هنگامي كه دري از عذاب شديد به‌سوی آنان گشوديم، پس آنان بناگاه در آن درمانده و نااميد شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«تا آنکه بر آنان دری از عذاب سخت گشودیم، آنگاه بود که نومید شدند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه چنین می‌گوید: «هنگامیکه کفار با وجود نعمتها و بلاهای بیدارکننده بیدار و هدایت نشدند؛ سرانجام دچار عذابی دردناک و شدیدی می‌شوند که به کلی مأیوس و ناامید می‌گردند.» به گزارش مکارم، خداوند دو نوع مجازات دارد: مجازات تربیتی و مجازات پاکسازی و استیصال که هدف از نوع اول اعتراف به ضعف و ناتوانی و شکسته شدن غرور کفار است ولی هدف از مجازات نوع دوم که معمولاً در مورد انسان‌های غیرقابل اصلاح صورت می‌گیرد؛ ریشه‌کن شدن آنهاست. به گفته وی، دربارهٔ تعبیر «بابا ذا عذاب شدید» نیز مفسران نظرات مختلفی دارند، از جمله: بسیاری آن را مرگ و سپس عذاب و کیفر قیامت دانسته‌اند. برخی آن را اشاره به مجازات دردناکی می‌دانند که از جانب سپاه اسلام در غزوه بدر بر سر کفار مکه فرود آمد. این احتمال هم هست که این آیه اشاره به گروه خاصی نباشد؛ بلکه یک قانون کلی دربارهٔ کیفرهای الهی را بیان می‌کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۸۷–۲۸۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
