طلحه بن عبیدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طلحة بن عبیدالله''' ، از نخستین مسلمانان و یاران [[پیامبر اسلام | '''طلحة بن عبیدالله''' ، از نخستین مسلمانان و یاران [[محمد|پیامبر اسلام]] بود و در جنگ های آن زمان شرکت داشت. طلحه پسر عموی [[ابوبکر بن ابوقحانه]] خلیفه اول مسلمانان بود. او پس از درگذشت محمد، با خلفای نخستین همکاری نمود و در کشورگشایی آنها حضور فعالی داشت، سپس طلحه به عنوان یکی از اعضای شورای شش نفره برای تعیین خلیفه سوم از سوی سوی خلیفه دوم تعیین شد. همچنین منابع تاریخی به نقش فعال طلحه در ماجرای قتل [[عثمان]] و تحریک مردم به قتل خلیفه نیز یاد کرده اند. پس از کشته شدن عثمان، طلحه با [[علی بن ابی‌طالب]] بیعت کرد، اما پس از مدتی بیعت خود را نادیده گرفت و با [[عایشه]] و [[زبیر]] و برخی [[امویان]] که به [[ناکثین]] شهرت یافتند، [[جنگ جمل]] را علیه [[علی بن ابی‌طالب|علی]] به راه انداختند، و و در این جنگ توسط [[مروان بن حکم]] کشته شد. او را یکی از سران [[عثمانیه]] قلمداد کرده‌اند. همچنین طلحه نزد [[سنی|اهل سنت]] از جایگاه بالایی برخوردار است و او را یکی از [[عشره مبشره]] می‌دانند.<ref name=":0">{{پک|البلاذري|۱۴۱۷ق|ک=جمل من أنساب الأشراف|ص=129|ج=10}}</ref> | ||
== زندگی نامه == | == زندگی نامه == | ||
طلحه از [[قبیله قریش]] و [[تیره بنی تیم بن مرة]]، بود که ده سال قبل از [[بعثت]] متولد شد. مادر اون با نام صعبة بنت حضرمی که در دوران پیامبر | طلحه از [[قبیله قریش]] و [[تیره بنی تیم بن مرة]]، بود که ده سال قبل از [[بعثت]] متولد شد. مادر اون با نام صعبة بنت حضرمی که در دوران پیامبر اسلام زندگی می کرده است و بنابر نقل و قول ها از خاندان طلحه، مسلمان از دنیا رفته است.<ref name=":0" /> | ||
طبق منابع تاریخی آورده شده، طلحه دارای دو کنیز ام ولد و هفت زن بوده است، که برخی از آن ها به نقل تاریخی به نام های،حمنة بنت جحش، دخترعمه پیامبر | طبق منابع تاریخی آورده شده، طلحه دارای دو کنیز ام ولد و هفت زن بوده است، که برخی از آن ها به نقل تاریخی به نام های،حمنة بنت جحش، دخترعمه پیامبر اسلام، ام‌کلثوم دختر ابوبکر، سعدی بنت عوف، خولة بنت قعقاع، و ام حارث بنت قسامه یاد شده است.<ref>{{پک|ابن سعد|۱۴۱۰ق|ک=الطبقات الکبری|ص=۱۶۰-۱۶۱|ج=۳}}</ref><ref>{{پک|ابن حزم|۱۴۰۳ق|ک=جمهرة انساب العرب|ص=۱۵۷}}</ref><ref>{{پک|البلاذري|1417ق|ک=جمل من أنساب الأشراف|ص=88 و 244|ج=1}}</ref><ref>{{پک|البلاذري|1417ق|ک=جمل من أنساب الأشراف|ص=117 و 130|ج=10}}</ref> | ||
== مسلمان شدن == | == مسلمان شدن == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
طلحه بن عبیدالله یکی از مهاجرانی است که با خانواده پیامبر به مدینه رفت<ref>{{پک|بلاذری|۱۴۱۷ق|ک=جمل من انساب الاشراف|ص=269|ج=۱}}</ref> <ref>{{پک|مقریزی|۱۴۲۰ق|ک=امتاع الاسماع|ص=۶۸-۶۹.|ج=۱}}</ref>و در خانه [[حبیب بن اساف]] سکنی گزید.<ref>{{پک|ابن هشام|ک=السیرة النبویة ، ناشر دار المعرفة|ص=477|ج=۱}}</ref> او دو لباس سفید برای پیامبر و ابوبکر آورده بود و آنها با لباس‌های سفید شامی وارد مدینه شدند.<ref>{{پک|بلاذری|۱۴۱۷ق|ک=جمل من انساب الاشراف|ص=61|ج=10}}</ref> | طلحه بن عبیدالله یکی از مهاجرانی است که با خانواده پیامبر به مدینه رفت<ref>{{پک|بلاذری|۱۴۱۷ق|ک=جمل من انساب الاشراف|ص=269|ج=۱}}</ref> <ref>{{پک|مقریزی|۱۴۲۰ق|ک=امتاع الاسماع|ص=۶۸-۶۹.|ج=۱}}</ref>و در خانه [[حبیب بن اساف]] سکنی گزید.<ref>{{پک|ابن هشام|ک=السیرة النبویة ، ناشر دار المعرفة|ص=477|ج=۱}}</ref> او دو لباس سفید برای پیامبر و ابوبکر آورده بود و آنها با لباس‌های سفید شامی وارد مدینه شدند.<ref>{{پک|بلاذری|۱۴۱۷ق|ک=جمل من انساب الاشراف|ص=61|ج=10}}</ref> | ||
پیامبر | پیامبر اسلام در مکه، بین طلحه و [[زبیر بن عوام]]<ref>{{پک|ابن هشام،، ج۲، ص۵۶۱.|ک=السیرة النبویة، ناشر:دار المعرفة|ص=561|ج=2}}</ref> یا [[سعید بن زید]]<ref>{{پک|هاشمی ، ص۷۱.|ک=بغدادی، المحبر، دار الآفاق الجدیدة|ص=71}}</ref> یا [[سعد بن ابی وقاص]]<ref>{{پک|ابن قتیبه|۱۹۹۲م|ک=المعارف|ص=228}}</ref> عقد برادری بست. همچنین پبامبر پس از مهاجرت به [[مدینه]]، بین طلحه و [[کعب بن مالک]] <ref>{{پک|ابن عبدالبر|۱۴۱۲ق|ک=الاستیعاب|ص=764|ج=2}}</ref>یا [[ابوایوب انصاری]]<ref>{{پک|ابن عبدالبر|۱۴۱۲ق|ک=الاستیعاب|ص=764|ج=2}}</ref> یا [[ابی بن کعب]]<ref>{{پک|هاشمی بغدادی، ص۷۳|ک=المحبر، دار الآفاق الجدیدة|ص=73}}</ref> <ref>{{پک|بلاذری|۱۴۱۷ق|ک=جمل من انساب الاشراف|ص=271|ج=۱}}</ref>، [[عقد اخوت]] بست. | ||
== حضور در غزوات == | == حضور در غزوات == | ||
موقع [[جنگ بدر]]، پیامبر اسلام، طلحه را به همراه بو سعید بن زید را برای تجسس به سمت [[شام]] فرستاد و آن دو در مدینه حضور نداشتند و پس از تمام شدن جنگ بدر آن ها به مدینه برگشتند و از پیامبر اسلام درخواست سهمشان از غنایم کردند و پیامبر سهم آن ها را داد.<ref>{{پک|مسعودی|ک=التنبیه و الاشراف، دار الصاوی|ص=205}}</ref><ref>{{پک|ابن خیاط|1415ق|ک=تاریخ خلیفه|ص=۲۴}}</ref><ref>{{پک|ابن عبدالبر|۱۴۱۲ق|ک=الاستیعاب|ص=765-764|ج=2}}</ref> طلحه در [[جنگ احد|غزوه احد]] حضور داشت، و رشادت هایی از خود نشان داد و بنا به روایات طلحه در این جنگ زخمی شد.<ref>{{پک|مقریزی|۱۴۲۰ق|ک=امتاع الاسماع|ص=۱۵۶-۱۵۷|ج=۱}}</ref> پس از شکست مسلمانان در اواخر جنگ احد و شایعه کشته شدن پیامبر، طلحه همراه با برخی [[انصار]] و [[مهاجرین]] از جنگ کناره گیری کرد.<ref>{{پک|طبری،تاریخ طبری|ک=تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم|ص=517|ج=2}}</ref> در برخی روایات آمده است که در پی حمله [[قریش]] و فرار مسلمانان، طلحه را از معدود افرادی بود که ثابت قدم در کنار پیامبر اسلام ماند و فرار نکرد.<ref>{{پک|زرکلی|۱۹۸۹م|ک=الاعلام|ص=229|ج=3}}</ref> | |||
طلحه قبل از [[جنگ تبوک]]، عهده‌دار هدایت [[سریه‌ای]] شد که هدف آن، متفرق کردن گروهی از افرادی بود که در خانه [[سویلم یهودی]] جمع شده بودند.<ref>{{پک|ابن هشام،|ک=السیرة النبویة، دار المعرفة|ص=517|ج=2}}</ref><ref>{{پک|ابن کثیر|۱۴۰۷ق|ک=لبدایة و النهایة|ص=3|ج=5}}</ref> | |||
== پانویس == | |||
=== ارجاعات === | |||
[[رده:صحابه]] | [[رده:صحابه]] | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۶
طلحة بن عبیدالله ، از نخستین مسلمانان و یاران پیامبر اسلام بود و در جنگ های آن زمان شرکت داشت. طلحه پسر عموی ابوبکر بن ابوقحانه خلیفه اول مسلمانان بود. او پس از درگذشت محمد، با خلفای نخستین همکاری نمود و در کشورگشایی آنها حضور فعالی داشت، سپس طلحه به عنوان یکی از اعضای شورای شش نفره برای تعیین خلیفه سوم از سوی سوی خلیفه دوم تعیین شد. همچنین منابع تاریخی به نقش فعال طلحه در ماجرای قتل عثمان و تحریک مردم به قتل خلیفه نیز یاد کرده اند. پس از کشته شدن عثمان، طلحه با علی بن ابی‌طالب بیعت کرد، اما پس از مدتی بیعت خود را نادیده گرفت و با عایشه و زبیر و برخی امویان که به ناکثین شهرت یافتند، جنگ جمل را علیه علی به راه انداختند، و و در این جنگ توسط مروان بن حکم کشته شد. او را یکی از سران عثمانیه قلمداد کرده‌اند. همچنین طلحه نزد اهل سنت از جایگاه بالایی برخوردار است و او را یکی از عشره مبشره می‌دانند.[۱]
زندگی نامه
طلحه از قبیله قریش و تیره بنی تیم بن مرة، بود که ده سال قبل از بعثت متولد شد. مادر اون با نام صعبة بنت حضرمی که در دوران پیامبر اسلام زندگی می کرده است و بنابر نقل و قول ها از خاندان طلحه، مسلمان از دنیا رفته است.[۱]
طبق منابع تاریخی آورده شده، طلحه دارای دو کنیز ام ولد و هفت زن بوده است، که برخی از آن ها به نقل تاریخی به نام های،حمنة بنت جحش، دخترعمه پیامبر اسلام، ام‌کلثوم دختر ابوبکر، سعدی بنت عوف، خولة بنت قعقاع، و ام حارث بنت قسامه یاد شده است.[۲][۳][۴][۵]
مسلمان شدن
نحو گرایش طلحه به اسلام و مسلمان شدن از طریق ابوبکر بود، و در برخی منابع تاریخی آورده شده است راهبی در شام خبری به طلحه میدهد از ظهور پیامبری تحت عنوان احمد فرزند عبدالمطلب که وی پس از رفتن به مکه به همراه ابوبکر مسلمان می شود.[۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱]
ابوبکر و طلحه در ابتدای مسلمان شدنشان توسط اطرافیان از جمله، نوفل بن خویلد بن عدویه یا عثمان بن عبیدالله، برادر طلحه مورد آزار و اذیت بسیاری قرار می گرفتند، تا جایی که گاهی نوفل (یا عثمان) آن ها را با طناب می بست تا از نماز خواندن آن ها جلوگیری کند.[۱۲][۱۳][۱۴]
طلحه بن عبیدالله یکی از مهاجرانی است که با خانواده پیامبر به مدینه رفت[۱۵] [۱۶]و در خانه حبیب بن اساف سکنی گزید.[۱۷] او دو لباس سفید برای پیامبر و ابوبکر آورده بود و آنها با لباس‌های سفید شامی وارد مدینه شدند.[۱۸]
پیامبر اسلام در مکه، بین طلحه و زبیر بن عوام[۱۹] یا سعید بن زید[۲۰] یا سعد بن ابی وقاص[۲۱] عقد برادری بست. همچنین پبامبر پس از مهاجرت به مدینه، بین طلحه و کعب بن مالک [۲۲]یا ابوایوب انصاری[۲۳] یا ابی بن کعب[۲۴] [۲۵]، عقد اخوت بست.
حضور در غزوات
موقع جنگ بدر، پیامبر اسلام، طلحه را به همراه بو سعید بن زید را برای تجسس به سمت شام فرستاد و آن دو در مدینه حضور نداشتند و پس از تمام شدن جنگ بدر آن ها به مدینه برگشتند و از پیامبر اسلام درخواست سهمشان از غنایم کردند و پیامبر سهم آن ها را داد.[۲۶][۲۷][۲۸] طلحه در غزوه احد حضور داشت، و رشادت هایی از خود نشان داد و بنا به روایات طلحه در این جنگ زخمی شد.[۲۹] پس از شکست مسلمانان در اواخر جنگ احد و شایعه کشته شدن پیامبر، طلحه همراه با برخی انصار و مهاجرین از جنگ کناره گیری کرد.[۳۰] در برخی روایات آمده است که در پی حمله قریش و فرار مسلمانان، طلحه را از معدود افرادی بود که ثابت قدم در کنار پیامبر اسلام ماند و فرار نکرد.[۳۱]
طلحه قبل از جنگ تبوک، عهده‌دار هدایت سریه‌ای شد که هدف آن، متفرق کردن گروهی از افرادی بود که در خانه سویلم یهودی جمع شده بودند.[۳۲][۳۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ البلاذري، جمل من أنساب الأشراف، ۱۰: ۱۲۹.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۳: ۱۶۰-۱۶۱.
- ↑ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ۱۵۷.
- ↑ البلاذري، جمل من أنساب الأشراف، ۱: ۸۸ و ۲۴۴.
- ↑ البلاذري، جمل من أنساب الأشراف، ۱۰: ۱۱۷ و ۱۳۰.
- ↑ ابن هشام، ، دار المعرفة،، السیرة النبویة،دار المعرفة، ۱: ۲۵۱و۲۵۲.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ۲: ۲۷۷.
- ↑ ابن اثیر، عزالدین، اسد الغابه، ۲: ۴۶۸.
- ↑ لاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۰: ۱۱۵.
- ↑ بیهقی، دلائل النبوة، مقدمه: ۲۷.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۳: ۲۹.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة،دار المعرفة، ۱: ۲۸۲.
- ↑ ابوالفرج عبدالرحمن بن علی بن محمد بن جوزی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك، ۵: ۱۱۲.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابة، ۲: ۴۶۸.
- ↑ بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱: ۲۶۹.
- ↑ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱: ۶۸-۶۹٫.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة ، ناشر دار المعرفة، ۱: ۴۷۷.
- ↑ بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۰: ۶۱.
- ↑ ابن هشام،، ج۲، ص۵۶۱.، السیرة النبویة، ناشر:دار المعرفة، ۲: ۵۶۱.
- ↑ هاشمی ، ص۷۱.، بغدادی، المحبر، دار الآفاق الجدیدة، ۷۱.
- ↑ ابن قتیبه، المعارف، ۲۲۸.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۲: ۷۶۴.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۲: ۷۶۴.
- ↑ هاشمی بغدادی، ص۷۳، المحبر، دار الآفاق الجدیدة، ۷۳.
- ↑ بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱: ۲۷۱.
- ↑ مسعودی، التنبیه و الاشراف، دار الصاوی، ۲۰۵.
- ↑ ابن خیاط، تاریخ خلیفه، ۲۴.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۲: ۷۶۵-۷۶۴.
- ↑ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱: ۱۵۶-۱۵۷.
- ↑ طبری،تاریخ طبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ۲: ۵۱۷.
- ↑ زرکلی، الاعلام، ۳: ۲۲۹.
- ↑ ابن هشام،، السیرة النبویة، دار المعرفة، ۲: ۵۱۷.
- ↑ ابن کثیر، لبدایة و النهایة، ۵: ۳.