حدیث حسن
حدیث حسن | |
---|---|
کاربرد | |
معنای اصطلاحی | حدیث پذیرفتنی بین درجه حدیث صحیح و ضعیف |
پراهمیت نزد | مسلمانان |
کاربرد | فقه، کلام و تفسیر |
حدیث حسن، یک اصطلاح علم درایه است و به حدیثی گفته میشود که از حدیث صحیح رتبه پایینتری داشته ولی به مرتبه حدیث ضعیف نرسیده است.[۱]
دیدگاه شیعیان
حدیث حسن حدیثی را گویند که همه راویان آن شیعه و ممدوح باشند؛ لیکن تصریح بر عدالت آنان نشده باشد. همچنین به حدیثی هم که بعض راویانش ممدوح و بعض دیگر امامی و عادل باشند، حدیث حسن اطلاق کردهاند. در میزان اعتبار حدیث حسن نیز در بین دانشمندان مسلمان اختلافاتی گزارش شده است.[نیازمند منبع]
دیدگاه اهل سنت
از دیدگاه اهل سنت حدیث حسن حدیثی است که روایان آن عادل بوده ولی از جهت ضبط راوی درارای خلل باشد که در اصطلاح خفیف الضبط باشد.[۲]
پانویس
- ↑ «فرهنگ فقه فارسی - مؤسسه دائرةالمعارف الفقه الاسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۶.
- ↑ تدریب الراوی، جلد ۱، صفحه ۱۴۴–۱۴۵.
حدیثشناسی | |||||
متواتر | متفق علیه | مشهور | عزیز | غریب | حسن |
متصل | ↑حدیث صحیح↑ | منکر | |||
مسند | ← از نظر سند | حدیث | از نظر متن→ | متروک | |
خبر آحاد | ↓حدیث ضعیف↓ | مدرج | |||
منقطع | مضطرب | مدلس | موقوف | منقطع | موضوع |