شایعه
شایعه پراکنی، به معنای اشاعه دروغ است. این اقدام در قرآن و احادیث اسلامی به عنوان گناه تلقی شده و از انجام آن نهی شده است. در آیه ۶۰ و ۶۱ سوره احزاب درباره این موضوع آمده است: «لئن لم ینته المنافقون و الذین فی قلوبهم مرض و المرجفون فی المدینهٔ لنغرینک بهم ثم لایجاورونک فیها الا قلیلا ملعونین اینما ثقفوا اخذوا و قتّلوا تقتیلا»؛ ترجمه: «اگر منافقان و بیمار دلان و شایعه‌پراکنان در شهر دست از این شیوه خویش برندارند، تو را علیه آنها برانگیزانیم که از آن پس، جز اندک زمانی در این شهر باقی نمانند. رانده‌شدگان درگاه بوند که هر جا یافت شوند آنان را دستگیر نموده به قتل رسانند».[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «شایعه‌پراکنی». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.