یحیی بن اسد
یحیی بن اسد | |
---|---|
امیر سامانی | |
فرمانروای سامانی (در چاچ) | |
سلطنت | ۸۱۹–۸۵۵ میلادی ۱۹۸–۲۳۴ خورشیدی ۲۰۴–۲۴۱ قمری |
پیشین | هیچکس |
جانشین | احمد |
فرمانروای سامانی (در سمرقند، با احمد) | |
سلطنت | ۸۵۱/۸۵۲–۸۵۵ میلادی ۲۳۰–۲۳۴ خورشیدی ۲۳۷–۲۴۱ قمری |
ماقبل | نوح |
مابعد | احمد |
متولد | نامعلوم خراسان |
درگذشته | ۸۵۵ میلادی ۲۳۴ خورشیدی ۲۴۱ قمری چاچ |
آرامگاه | |
خاندان | دودمان سامانی |
پدر | اسد بن سامان |
دین و مذهب | اسلام |
یحیی بن اسد سامانی (؟ – ۲۴۱ ه.ق) یکی از چهار پسر اسد سامانی بود. او و برادرانش به خاطر خدمتی که به خاندان عباسی علیالخصوص مأمون کردند مورد تحسین قرار گرفتند. او و برادرانش به خاطر حمایت از مأمون در دفع شورش رافع بن لیث از طرف شخص مأمون پاداش حکومت در شهرهای مختلف را گرفتند و شهری که حکومت در آن به یحیی رسید چاچ (شاش) بود. یحیی در دوران حکومت و فرمانروایی خود زیاد جنب و جوش نداشت و تا آخرین دوران زندگانیش در قلمرو خود بهغایت جلد و ضابط بود. او در سال ۲۴۱ هجری درگذشت و قلمرو فرمانروایی او به برادرش احمد بن اسد سامانی که مردی پارسا و کاربلد بود رسید.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- فروزانی، سیدابوالقاسم (۱۳۹۵). تاریخ تحولات ایران در دوره سامانیان. تهران: سمت. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۵۹-۶۰۳-۲.