عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی
| عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی | |
|---|---|
| متولد | عراق |
| وفات | عاشورای ۶۱ ه. ق کربلا، عراق |
| شناخته‌شده برای | حضور در نبرد کربلا |
| مخالف(ها) | بنی امیه |
| دین | اسلام |
| از سلسله مقالات دربارهٔ |
 |
عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی، از اصحاب حسین بن علی که در کربلا و در روز عاشورا کشته شد.
تبارشناسی
عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن بن ارحب بن دعام بن مالک بن معاویه بن صعب بن رومان بن بکیر ارحبی همدانی، از تیره بنی ارحب از قبیله همدان و از اهالی کوفه بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر اسلام بود.
همراهی حسین بن علی
عبدالرحمن به همراه قیس بن مسهّر صیداوی و عمارة بن عبدالله سلولی که اعضای دومین دسته از فرستادگان کوفیان به همراه نامه هایی از ایشان به سوی حسین بن علی بودند و در مکه به او پیوستند.
نقش در واقعه کربلا
عبدالرحمان از مکه تا کربلا همراه حسین بن علی بود. در روز عاشورا به میدان رفت و مبارزه کرد و چنین رجز خواند: [۱]
| صَبْراً عَلَی الاَسیاف‌ِ و الاَسِنَّه |
| صَبراً عَلَیها لِدُخُول‌ِ الجَنَّه |
بر شمشیرها و نیزه‌ها صبر می‌کنیم و این تحمل و شکیبایی به جهت وارد شدن به بهشت است.
عبدالرحمن پس از نبردی سخت در سن ۵۰ سالگی به کشته شد.[۲]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام چنین داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَبدالرَّحمنِ بنِ عَبدِ اللهِ بنِ الکدن الارحبی»
پانویس
- ↑ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ش، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۷۷.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : ۱۹۶۰ م. الطوال، ص۲۲۹؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۵۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۵۲.
منبع
- مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۶۵-۳۶۶. بایگانی‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine