حنظلة بن اسعد شبامی
| حنظلة بن اسعد شبامی | |
|---|---|
-shohada.jpg) ضریح کشتگان نبرد کربلا نصب شده در حرم امام حسین که نام کشتگان بر بالای آن حکاکی شده است. | |
| وفات | ۱۰ محرم ۶۱ ه.ق کربلا، عراق |
| آرامگاه | حرم امام حسین |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| والدین |
|
حنظلة بن اسعد شبامی، از همراهان حسین بن علی در نبرد کربلا بود که در روز عاشورا کشته شد۔ منابع از سرگذشت او، اطلاعات زیادی منتشر نکرده‌اند۔ گویا او از اهالی کوفه بود که سخنوری می‌کرد و نسبش به همدانیان یمن و بنابر عقیده برخی به شامیان می‌رسید۔
نام و تبار
نام او را حنظلة بن اسعد شبامی گزارش کرده‌اند۔ نام او لهوف حنظله شامی و در روضةالشهدا با پسوند عجلی آمده است۔[۱] از پدر او با عنوان سعد و سعید نیز یاد شده است۔[۲][۳] نسب کامل او چنین گزارش شده است: «حنظلة بن اسعد بن شبام بن عبدالله بن اسعد بن حاشد بن همدان بن همدانی شبامی»[۴]
گفته می‌شود که او متعلق به محله شبامی یمن یا متعلق به قبیله شبامی که آنها نیز یمنی هستند می‌باشد؛ برخی او را شامی دانسته‌اند اما مامقانی در تنقیح المقال شامی بودن او را رد می‌کند۔ در تسمیه من قتل الحسین، او متعلق به قبلیه همدانیان معرفی شده است۔[۵][۶]
سرگذشت
او را از شیعیان سخنور کوفه برشمرده اند که قرائت قرآن نیز می‌کرد۔ حنظله از همراهان حسین بن علی در نبرد کربلا بود۔ وی از جانب حسین، چند مرتبه برای عمر بن سعد پیغام فرستاده است۔ او در نبرد کربلا نیز سخنرانی‌ای خطاب به سپاهیان ابن زیاد داشت۔ به گفته روضةالشهدا، او پس از اسلم ترکی وارد میدان شد و بیست تن از سپاهیان عمر بن سعد را به قتل رسانید و سرآخر کشته شد۔[۷] سن او به هنگام کشته شدن ۴۰ سال تخمین زده شده است۔[۸]
در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه از او با عبارت «السلام علی حنظلة بن اسعد الشبامی» یاد شده است۔[۹] منابع رجزی را برای او گزارش نکرده‌اند۔ در تاریخ طبری پسری به نام علی به او نسبت داده شده است۔[۱۰]
پانویس
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۵۵.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۹۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۵۷.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۹۱.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۵۵.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۹۱.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۵۵-۱۵۶.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۹۱.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۵۷.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۹۱.