کاربر:Monjislam/صفحه تمرین

باغ رضوان محوطه ای مشجّر و چمن کاری در ضلع شمالی حرم است. پس از تخریب قبرستان قتلگاه به سال 1309 ش، در بخشی از اراضی آن باغی ساخته شد )مؤتمن، 215 ؛ مدرس رضوی، 57 و 178 (. در سال 1327 ش، قسمتی از این باغ در اختیار اداره فرهنگ قرار گرفت )سازمان کتابخانه ها...، سند 68069 ( و در آن جا دبستانی به نام غزالی احداث گردید )عطاردی، 263/1 (. در دهۀ 1330 ش، آیت الله میرزا حسین فقیه سبزواری این باغ را از آستان قدس تحویل گرفت و در آنجا مدرسه و قبرستانی ساخت. مساحت این بنا 13940 متر مربع و نقشۀ آن همانند صحن های انقلاب )صحن عتیق( و آزادی )صحن نو( حرم مطهر بود. در چهار ضلع آن، چهار ایوان بلند با 16 متر ارتفاع، 9 متر دهنه و 7 متر عمق قرار داشت. در دو طرف هر یک از این ایوان ها، ایوا نه ای کوچک تحتانی و فوقانی و در عقب آنها 150 حجره ساخته شده بود. قسمتی از ایوان های تحتانی و فوقانی ضلع شرقی کاشی کاری بود و بر پیشانی این ایوان ها، احادیثی بر روی کاشی معرق نوشته شده بود (خجستۀ مبشری، 342 - 344 (. به سبب کثرت طلاب و کمبود جا در مدرسه های علمیه مشهد، مرحوم سبزواری عده ای از طلبه ها را در حجره های طبقۀ فوقانی اسکان داد و خود سال ها در مَدرَس طبقۀ اوّل آن تدریس می کرد )نوقانی و ناصری، 74 (. صحن باغ رضوان، با 120 متر طول و 90 متر عرض محل دفن اموات بود و حجره های طبقۀ زیرین آن به مقابر خانوادگی اختصاص داشت. )عطاردی، 363/1 (. مرحوم سبزواری برای تأمین هزینه های این بنا، از اشخاصی که امواتشان را در این سرداب ها دفن می کردند، طبق شرایطی و با اجازه کتبی آستان قدس وجهی را به عنوان حق الارض دریافت می کرد )مؤتمن، 216 ؛ مرکز اسناد...، اسناد 4849 ، 6253 (. باغ رضوان از ضلع جنوبی دو راهرو به خیابان فلکه داشت و بر پیشانی سردر مجلل ورودی اصلی آن تاریخ ساخت بنا بر روی کاشی معرق، به خط نستعلیق، نوشته شده بود )خجسته مبشری، 344 (. در سال 1354 ش، عبدالعظیم ولیان، نایب التولیه آستان قدس، صحن و مدرسه باغ رضوان را به منظور احداث فلکه حرم خراب و به فضای سبز تبدیل کرد )عطاردی، 363/1 ؛ ماه 􀂺􀂺 وان، 551 (. مقبرۀ شیخ طبرسی و مزار فقیه سبزواری اکنون در جنب و داخل این فضای سبز واقع شده و در آینده قرار است این محوطه به صحن رضوان تبدیل شود )پسندیده، 280 (.