مالکی

مذهب مالکی در مدینه توسط «امام مالک» معروف به «امام المدینه» که فقیهی عربی الاصل بود پیدا شد. امام مالک فقه خود را در مدینه که مرکز مدرسهٔ اهل حدیث بود، براساس حدیث نوبی تأسیس نمود. او احادیث پیغمبر را که به نظرش صحیح می‌رسید، ولو اینکه خبری واحد باشد را قبول داشت و بیشتر به قول صحابه استناد می‌کرد و هنگامی که برای مسئله‌ای فقهی دلیلی از قرآن و سنت نمی‌یافت به قیاس و بعضی دلایل خاص که آنها را مصالح مرسله گویند توسل می‌جست. مصالح مرسله اموری است که فقط به منظور مصلحت انجام گیرد و تنها نزد امام مالک مورد قبول واقع شد. این مذهب در حجاز منتشر شده و از آنجا به مغرب و اندلس (اسپانیا) راه یافت و اکنون در مراکش، تونس، لیبی و کمی در مصر، سودان، بحرین و کویت رواج دارد.

معروف‌ترین کتاب مالک «الموطّا» نام دارد که در حدیث است و آنرا به ترتیب مواضیع فقه مرتب کرده است.

منابع

• مشکور، محمدجواد (۱۳۷۹). تاریخ شیعه و فرقه‌های اسلام تا قرن چهارم. انتشارات اشراقی. شابک ۹۶۴-۵۹۶۶-۴۸-۵.