آیه ۱۹۷ سوره آلعمران
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۹۷ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹۷ سوره آلعمران صد و نود و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه تأکید میکند که مسلمانان بدانند که این بهرهها و پیروزیهای مشرکان، اندک و محدود است و به دنبال آن سرانجامی بد و دردناک در انتظارشان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کالای اندکی است، سپس جایگاهشان جهنم است و چه بد جایگاهی است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بهرهمندی ناچیزی است، سپس سرا و سرانجام آنان جهنم است و چه بد آرامگاهی است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، قرآن در این آیه تأکید میکند که مسلمانان بدانند که این بهرهها و پیروزیهای مشرکان، اندک و محدود است و به دنبال آن سرانجامی بد و دردناک در انتظارشان است. به عقیده او، مقایسه این دو گروه اشتباه است. زیرا افراد بیایمان از هر طریقی به جمعآوری اموال میپردازند؛ در حالیکه مومنان براى رعايت اصول حق و عدالت محدوديتهايى دارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۲۶-۲۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.