آیه ۲۴ سوره مطففین
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مطففین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
| شماره آیه | ۲۴ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۴ سوره مطففین بیست و چهارمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. سومین نعمتی که ابرار از آن برخوردارند؛ شادمانی و سرور و نشاطی است که در چهره آنان مشاهده می‌شود. چراکه آنها غرق در نعمت‌ها و برکات الهی‌اند و هیچ‌گونه غم و غصه و ناراحتی ندارند. در معنای «نضرة» در کتاب‌های لغت به خرمی و طراوتی که در صورت صاحبان زندگی مرفه وجود دارد؛ اطلاق شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خوشی و خرّمیِ نعمت را در چهره‌هایشان می‌بینی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در چهره‌هایشان خرمی ناز و نعمت را باز می‌شناسی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که سومین نعمتی که ابرار از آن برخوردارند؛ شادمانی، سرور و نشاطی است که در چهره آنان مشاهده می‌شود. چراکه آنها غرق در نعمت‌ها و برکات الهی‌اند و هیچ‌گونه غم و غصه و ناراحتی ندارند. به گزارش او، اصطلاح «نضرة» در کتاب‌های لغت به خرمی و طراوتی که در صورت صاحبان زندگی مرفه وجود دارد؛ به‌کار رفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
