ام‌البنین
فاطمه دختر حزام ملقب به ام‌البنین، یکی از همسران علی بن ابی‌طالب است. نسب پدر او، حزام بن خالد بن جعفر بن عامر بن کعب بن کلاب گزارش شده است. او زاده سال 5 پس از بعثت بود و برای علی چهار فرزند به نام‌های عباس، جعفر، عثمان، عبدالله آورد.[۱]
از فاطمه بنت حزام، در ماجرای نبرد کربلا سخن فراوانی به میان آمده‌است. در روایات منابع شیعه همچون آثار مامقانی و محسن امین، ماجرای ازدواج او با علی به درخواست علی از عقیل برای پیدا کردن زنی از بهترین قبایل در شجاعت همراه است. برای او مقامات و کراماتی گزارش شده‌است.[۲] در تاریخ ازدواجش، آورده‌اند که پس از درگذشت فاطمه، علی با فاطمه بنت حزام ازدواج کرد و پس از آن امامه را به عقد خود درآورد. با این وجود گزارش‌هایی وجود دارد که ازدواج او را پس از خوله گزارش کرده‌اند.[۳] اولین فرزند او عباس است که در سال ۲۶ ه.ق به دنیا آمده‌است.[۴] در تاریخ درگذشت اختلاف است. او در بین سال‌های ۶۴–۷۰ ه. ق درگذشت.[۵]
پانویس
ارجاعات
منابع
- زحمتکش، زهرا (۱۳۹۶). «ویژگی‌ها و فضایل ام‌البنین علیهما السلام». پژوهش‌نامه معارف حسینی. تهران (۶): ۹۱–۱۱۸ – به واسطهٔ نورمگز.
- گنجی شافعی، محمد بن یوسف (۱۴۰۴). کفایة الطالب فی مناقب علی بن ابی‌طالب. تهران: دار احیاء التراث اهل البیت علیهم السلام.
- شهرستانی، علی (۱۴۳۱). التسمیات بین التسامح العلوی و التوظیف الأموی. قم: مرکز الابحاث العقائدیه.