جعفر بن فضل بن جعفر
ابوالفضل جعفر بن فضل (۳۰۸–۳۹۱ ه.ق) پسر ابن‌خنزابه، معروف به ابن فرات سوم است. وی به وزارت اخشیدیان مصر رسید. با ورود فاطمیان به مصر، العزیزبالله خلیفه فاطمی وی را در منصب خود باقی گذاشت، اما یک سال بعد در سال ۳۸۳ ه.ق به واسطه ناتوانی در فایق آمدن بر مشکلات از کار کناره گرفت. او مردی ادب دوست بود، از ادبا و شعرا حمایت می‌کرد و خود از راویان حدیث به شمار می‌رفت. وی علاقه فراوانی به تماشای افعی و مار و عقرب و دیگر جانوران گزنده داشت و در قصر خود ایوانی داشت که جعبه‌ها و سبدهای مارها را در آنجا نگهداری می‌کرد و مارگیران مصر برای او مار شکار می‌کردند و جایزه‌های کلان می‌گرفتند. ابوالعباس، پسر جعفر در سال ۴۰۵ ه.ق وزارت حاکم بأمرالله یافت، اما چند روز بعد خلیفه فاطمی به قتل او فرمان داد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن فرات». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
[[رده:]] [[رده:]] [[رده:]] [[رده:]]