ابن‌منظور
جمال‌الدین ابوالفضل محمد بن مکرم بن علی افریقی انصاری مشهور به ابن‌منظور، از لغت‌شناسان مشهور عرب است. او را خزرجی و رویفعی الاصل (چه وی از نسل رویفع بن ثابت انصاری بوده) گزارش کرده‌اند. از بابت اثر مهم او، وی را صاحب لسان العرب نیز لقب داده‌اند. وی به سال ۶۳۰ ه.ق در مصر و به قولی در طرابلس غرب متولد شد. او برای مدتی در دیوان‌خانه مصر، انشاء می‌کرد و بعدها در طرابلس متصدی قضاوت شد و پس از آن به مصر بازگشت و به سال ۷۱۱ ه.ق در آنجا درگذشت. وی در علم لغت پیشوا بود و بسیاری از آثار طولانی در علم نحو را خلاصه‌سازی کرده بود. در مذهب او اختلاف است، گفته شده که وی شیعه مذهب بوده اما هیچ غلو و رفضی از او یاد نشده است.[۱]
گفته‌اند که ابن‌منظور نزدیک به پانصد جلد کتاب به خط خود نوشت و در آخر عمر نابینا شد. مشهورترین کتاب او لسان العرب است در بیست جلد نوشته شده است. در این اثر، کتب لغت مادر را جمع‌آوری کرده‌است. دیگر کتاب او مختار الاغانی است که در ۱۲ جلد تالیف شده است. نثار الازهار فی اللیل و النهار در ادب و اخبار ابی‌نواس از دیگر آثار مشهور اوست.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن منظور». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.