ابوکبشه
ابوکبشه بن عمرو بن زید بن لبید خزاعی خزرجی، که به ابوکَبْشَة شناخته می‌شود، یکی از اجداد مادری محمد بود. نسب محمد در ارتباط با او به این شکل گزارش شده است: «محمد بن آمنة بنت وهب بن قبله بنت ابوکبشه». بر این اساس او پدر قبله، مادر وهب پدر آمنه مادر محمد بود. او از پرستش خدایان متعدد عرب سر باز زد و به پرستش شعری العبور (ستارهای معروف) یعنی به نوعی از یگانه‌پرستی بسنده کرد. گفته‌اند که وقتی محمد، پیامبر اسلام، دعوت به یگانه‌گرستی می‌کرد و از شرک منع می‌نمود، مشرکین او را به ابن ابی‌کبشه لقب دادند. هدف از این لقب، انتساب او به نسل مادری‌اش و ابوکبشه از بابت یگانه‌پرستی او بود.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوکبشه». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.