احبار
احبار (ج حِبْر و حَبْر) در لغت به معنای دانایان و دانشمندان و در اصطلاح به عالمان یهودی و مسیحی اطلاق می‌شود. در آیه ۶۳ سوره مائده از این کلمه برای دانشمندان ادیان ابراهیمی استفاده شده است. آیه ۳۱ و ۳۴ سوره توبه نیز از این کلمه استفاده کرده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احبار». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.