قاسم بن موسی
| امامزاده قاسم | |
|---|---|
| خطای لوآ در پودمان:Infobox_mapframe در خط 187: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). | |
| نام | امامزاده قاسم |
| کشور | ایران |
| استان | حله |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | مذهبی |
| دیرینگی | دوره سلجوقیان |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره سلجوقیان |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۲۳۷۹۹ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۵ آبان ۱۳۸۷ |
قاسم فرزند موسی کاظم، یکی از فرزندان و اصحاب موسی کاظم است. نقل شده است موسی کاظم به او بسیار علاقه داشت. قاسم در شهر «القاسم» در استان بابل عراق مدفون است؛ در ایران نیز بقعه‌هایی به او منسوب است.[۱]
زندگی
در منابع، اشاره‌ای به تاریخ تولد و وفات قاسم نشده است؛ ولی مشهور است که او در حدود سال ۱۵۰ق در مدینه متولد شد و در حدود سال ۱۹۰ق از دنیا رفت. در کتاب شجره طوبی آمده است در زمان هارون عباسی که علویان شکنجه یا کشته می‌شدند، قاسم مانند بسیاری از علویان که به دیگر سرزمین‌ها هجرت کردند، به عراق رفت و در نزدیکی حله با دختر یکی از شیوخ قبایل ازدواج کرد و صاحب دختری شد.[۲]
جایگاه و مقام
گفته شده است که موسی کاظم، قاسم را بسیار دوست داشت و در روایتی، پس از معرفی علی بن موسی الرضا به‌عنوان امام پس از خود، اشاره نمود: «اگر اختیار به دست من بود، فرزندم قاسم را وصی خویش قرار می‌دادم؛ ولی امر، به دست خداوند است» سید بن طاووس هنگام ذکر آداب زیارت فرزندان امامان شیعه، نام او را در کنار نام عباس بن علی و علی اکبر آورده و زیارت‌نامه‌ای برای آنان نقل کرده است.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ فقیه بحرالعلوم، زیارتگاه‌های عراق، ۲: ۸۲.
- ↑ فقیه بحرالعلوم، زیارتگاه‌های عراق، ۲: ۸۲.
- ↑ فقیه بحرالعلوم، زیارتگاه‌های عراق، ۲: ۸۲.
منابع
- فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی (۱۳۹۰). زیارتگاه های عراق. تهران: سازمان حج و زیارت.