ام‌ورقه
اُمّ‌ورَقَة بنت عبدالله بن حارث بن عویمر انصاری، از زنان مسلمان دوران پیامبر اسلام و از صحابیات او، به دلیل تقوا و درخواست شهادت در راه خدا با لقب «شهیده» شناخته شد و در نهایت توسط دو برده خود به قتل رسید.
متن عنوان
اُمّ‌ورَقَۀ، دختر عبدالله بن حارث بن عویمر انصاری، از زنان مسلمان و برجسته در دوران پیامبر اسلام بود. گفته شده است که به دلیل تقوای بسیار، محمد، پیامبر اسلام، او را با عنوان «شهیده» یاد می‌کرد. علت این نام‌گذاری به خواسته او در جنگ بدر بازمی‌گردد. وی از محمد اجازه خواست تا در میدان جنگ حضور یافته و به پرستاری مجروحان بپردازد، به امید اینکه شهادت نصیب او شود. محمد به او فرمود که در خانه بماند، زیرا خداوند شهادت را برای او مقدر خواهد کرد. سرانجام اُمّ‌ورَقَۀ به دست دو برده خود به قتل رسید. این دو که به امید آزادی پس از مرگ او بودند، او را خفه کرده و گریختند. در زمان خلافت عمر، قاتلان دستگیر شده و مجازات شدند.[۱]
وی از پیامبر درخواست کرد تا اجازه دهد در خانه خود با اهل خانه نماز جماعت برگزار کند، که مورد موافقت قرار گرفت. به گزارش منابع اسلامی، او بیشتر اوقات خود را به تلاوت قرآن اختصاص می‌داد. منابع اسلامی، از بازدیدهای محمد به همراه دیگر اصحابش از این زن خبر می‌دهند.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ام‌ورقه». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.