سوره حشر

سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره از قرآن است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، سوره ق و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.

علت نام گذاری

این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان بنی‌نضیر، که مسلمانان آن‌ها را از اطراف مدینه بیرون راندند؛ لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است.

فضیلت ها

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «من قرأ سورة الحشر لم يبق جنة و لا نار و لا عرش و لا كرسى و لا حجاب و لا السماوات السبع و لا الارضون السبع و الهوام و الرياح و الطير و الشجر و الدواب و الشمس و القمر و الملائكة الا صلوا عليه، و استغفروا له و ان مات من يومه او ليلته مات شهيدا»

" هر كس سوره حشر را بخواند تمام بهشت و دوزخ و عرش و كرسى و حجاب و آسمانها و زمين هاى هفتگانه و حشرات و بادها و پرندگان و درختان و جنبندگان و خورشيد و ماه و فرشتگان همگى بر او رحمت مى‌فرستند، و براى او استغفار مى‌كنند، و اگر در آن روز يا در آن شب بميرد شهيد مرده است" .