سوره نبأ
نبأ | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۸۰ | ||||
جزء | ۳۰ | ||||
شمار آیهها | ۴۰ | ||||
شمار واژهها | ۱۷۳ | ||||
شمار حرفها | ۸۱۶ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره نبأ هفتاد و هشتمين سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی که دارای چهل آیه، ۱۷۳یا ۱۷۴ کلمه و ۷۷۰، ۷۹۷ یا ۸۱۶ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سورهها، هشتادمین سوره قرآن محسوب میشود که نزول آن پیش از سوره نازعات و پس از سوره معارج در مکه و پیش از هجرت بوده است.
نامگذاری
«نبأ» مشهورترین نام سوره است که از عبارت «نبأ عظیم» در آیه دوم برگرفته شده و به معنای خبر مهم و بزرگ است. با توجه به موضوع آیات اول این سوره که درباره ضرورت وقوع قيامت و استدلالها و توصیفات آن روز است؛ بنابر نظر برخی مفسران منظور از نبأ، خبر مهم قیامت است که مردم در مورد آن سوال میکنند و با هم در آن اختلاف دارند.[۱]
محتوا
سوره نبأ در ترتيب نزول، هشتادمين و در مصحف کنونی هفتاد و هشتمين سوره قرآن است که محل نزول آن در مکه و پیش از هجرت محمد بوده است. تعداد آیات این سوره در نزد بصریان و مکیان ۴۰ آیه و در پیش سایر مکتبها، ۳۹ آیه میباشد. ۱۷۳ يا ۱۷۴ کلمه و ۷۷۰، ۷۹۷ يا ۸۱۶ حرف دارد. به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن از سورههای مفصل قرآن بهشمار میآید که هیچ یک از آیاتش مدنی نیست و در تمامی آیاتش نسخی روی نداده است. محور اصلی سوره، خبر از واقع شدن قیامت و شرح اوصاف آن روز است که در آیات ابتدایی سوره به آن پرداخته شده است. بيان نشانههاى وقوع قیامت، اشاره به برخى از نظامهاى طبيعت درباره شب، روز، کوه، گياه، زمين و توصیف جایگاه بدکاران و نیکوکاران در جهان آخرت مهمترین موضوعات سوره نبأ میباشد.[۲]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۰۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۰۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره نبأ». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.