ماریه
ماریه بنت شمعون در میان همسران محمد، از نسبت و جایگاه بالایی برخوردار بود.[۱] محمد پس از صلح حدیبیه، برای سران برخی کشورها از جمله مُقَوْقِس، حاکم مصر، دعوتنامه‌هایی ارسال کرد و آنان را به دین اسلام دعوت نمود. پس از رسیدن نامهٔ محمد به مقوقس، وی نامهای در جواب محمد نوشت و به ضمیمهٔ آن، هدایایی را ارسال کرد. در میان هدایا، دو کنیز به نامهای ماریه و سیرین وجود داشت. محمد نیز ماریه را برای خویش برگزید و سیرین را به حَسّان بن ثابت بخشید. بعدها از ماریه در ماجرای افتراء در خصوص فرزندش ابراهیم شایعاتی در بلاد اسلامی شایع شد.[۲] ازدواج او با محمد را در سال ۷ ه.ق گزارش کرده‌اند.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ ایوب، زوجات النبی، ۱۱۲.
- ↑ عبید، امهات المومنین و سیدات اخریات، ۱۱۴–۱۱۶.
- ↑ عبید، امهات المومنین و سیدات اخریات، ۱۱۷–۱۱۸.
منابع
- ایوب، سعید (۲۰۰۶). زوجات النبی (ص). بیروت: دارالهادی.
- عبید، منصور رفاعی (۱۴۲۱). امهات المومنین و سیدات اخریات. نصر: مکتبة الدار العربیة للکتاب.