حسین‌میرزا نیرالدوله
سلطان حسین‌میرزا نیرالدوله، در سال ۱۳۰۵ه.ق پس از درگذشت پدرش، لقب نیّرالدوله را از او به ارث برد و در سال ۱۳۰۹ه.ق منصب امیرتومانی به وی داده شد. نیّرالدوله چند سالی حاکم نیشابور بود و همچنین حکومت سرولایت و سبزوار و غیره ضمیمهٔ حکومتش گردید و در این مدت املاک خوب و مرغوب نیشابور را به تصرف درآورد. در زمان حکومت وی در خراسان، عده‌ای از مخالفان که از ملاکان بودند گندم را احتکار و باعث گرانی نان شدند. از این‌رو، اهالی علیه حاکم قیام کردند. نیّرالدوله دو کار مهم کرد: تسطیح و سهل‌العبور کردن راه ناهموار شریف‌آباد برای رفاه حال زائران حرم علی بن موسی الرضا و همچنین احیا کردن قنات بایر آب‌میرزا و آب را به صحن قدس آورد. او در سال ۱۳۱۹ه. ق به مدت کمتر از 1 سال عهده‌دار تولیت آستان قدس رضوی بود.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- سوهانیان حقیقی، محمد؛ نقدی، رضا (۱۳۹۷). آستان قدس رضوی: متولیان و نایب‌التولیه‌ها. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۰۶-۰۲۴۴-۴.