آیه ۲۴ سوره معارج
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | معارج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۴ | ||||
| شماره آیه | ۲۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۴ سوره معارج بیست و چهارمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. دومین صفت نمازگزاران که در این آیه آمده؛ مشخص و معین بودن حق دیگران در اموال آنان است که به گزارش او، برخی مفسران «حق معلوم» را به «زکات» تفسیر کرده‌اند ولی گروهی دیگر آن را چیزی غیر از زکات دانسته‌اند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانی‌که در مال‌هایشان حقّی معیّن است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که در اموالشان حقی معین است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند دومین صفت نمازگزاران که در این آیه آمده؛ مشخص و معین بودن حق دیگران در اموال آنان است که به گزارش او، برخی مفسران «حق معلوم» را به «زکات» تفسیر کرده‌اند ولی گروهی دیگر آن را چیزی غیر از زکات دانسته‌اند. او در کتابش روایتی از امام ششم شیعیان نقل کرده که در این روایت گفته شده: «منظور از آیه کسی است که خداوند مال و ثروتی را به او می‌بخشد و او نیز مقداری از آن مال را جدا کرده و با آن «صله رحم» می‌کند و مشکلات خویشاوندانش را برطرف می‌نماید.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۱–۳۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره معارج»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
