ابن‌عیاش جوهری
ابوعبدالله احمد بن محمد بن عبیدالله بن حسن بن عیاش بن ابراهیم بن ایوب جوهری بغدادی (م ۴۰۱ ق) مشهور به ابن‌عیاش جوهری، از دانشمندان معروف شیعه در بغداد بود. او را ادیب، شاعر، رجالی، خطاط و جامع فنون اسلا می گزارش کرده‌اند. پدر و جدش از برجستگان شیعه در عصر آل‌حماد در بغداد بودند و عموی مادرش قاضی ابوعمر محمد بن یوسف بود. ابن‌عیاش از ابوالحسن عبدالصمد بن مکرم، عبیدالله بن احمر مشهور به ابوطالب انباری و علی بن محمد بن جعفر بن عنبسه نقل حدیث می‌کرد. از آثار منسوب به او می‌توان به مقتضب الاثر فی النص علی عدد الائمهٔ الاثنی عشر و الاشتمال فی معرفهٔ الرجال اشاره کرد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن عیاش جوهری». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.