ابوالاملاک
ابومحمد علی بن عبدالله بن عباس مشهور به ابوالاملاک، جد خلفای عباسی بود. گفته شده که او در سال ۴۰ ه.ق به دنیا آمد و علی بن ابیطالب او را علی نام نهاد و کنیه ابوالحسن را به او داد. در علت نامیده شدن او به ابوالاملاک، گفتهاند که هنگامی که علی قصد داشت او را به پدرش برگرداند، وی را ابوالاملاک (به معنای پدر پادشاهان) خطاب کرد. وی را مردی زاهد و فصیح دانستهاند. ابوالاملاک در طول زندگانی خود، از ولید بن عبدالملک آزار بسیاری دید و از دمشق به حمیمه یکی از قریههای اشراط هجرت کرد. بنیامیه او را مجبور کردند تا نام و کنیه خود را تغییر دهد، اما او تنها به تغیّر کنیه خویش تن داد و کنیه خویش را به ابومحمد تغییر داد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالاملاک». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.