بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ابوالبقاء عکبری

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۶ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (+ رده:نابینایان اهل عراق (هات‌کت))
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

محب‌الدین عبدالله بن ابی‌عبدالله الحسن بن ابی‌البقاء عکبری، مشهور به ابوالبقاء، ادیب نحوی فقیه و حاسب حنبلی بود که به سال ۵۳۸ در بغداد متولد و به سال ۶۱۶ در همان شهر درگذشت. وی در نحو شاگرد ابن‌خشاب و یحیی بن نجاح بود. وقتی سمت تدریس مدرسه نظامیه را با شرط قبول مذهب شافعی به وی دادند، او سر باز زد. وی در کودکی به علت آبله نابینا شد و گویند که کتب را بر او می‌خواندند و او مطالب را در ذهن خویش فراهم می‌آورد و سپس به کاتب املا می‌نمود و از این طریق، تالیف می‌کرد. کتاب‌های شرح ایضاح ابوعلی فارسی، شرح دیوان متنبّی، شرح لمع ابن جنی، شرح مفصل زمخشری کتاب اعراب القرآن، اعراب الحدیث و شرح مقامات حریری از جمله آثار اوست.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالبقاء». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.