نفیع بن حارث بن کلده

نفیع بن حارث بن کلده مشهور به ابوبکره، یکی از صحابه محمد بود. پدر نفیع، حارث نام داشته است که طبیب معروف عرب بود و مادرش سمیّه، بنابر نقل مشهور، کنیز حارث بود و سمیه دو فرزند یکی بنام نافع و دیگر نفیع آورد و حارث نفیع را از خود نفی کرد و پس از آن سمیه زیاد را به دنیا آورد. به گزارش دانشنامه اسلامی، در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به غلط اصل سمیه را از ایران گفته‌اند در حالی که بلاذری به نقل ابن‌حجر در اصابه صریحاً گوید سمیه از اسیران روم بود. آنگاه که حارث نفیع را نفی کرد نفیع مولای یکی از بزرگان ثقیف به طائف شد و هنگامی که سپاه مسلمانان طائف را محاصره کردند او با بکره یعنی دولابی از باره شهر فرو شد و به سپاه مسلمین پیوست و اسلام پذیرفت و از این او را ابوبکره گفتند. وی از ذکر نام پدر و نسب خویش هیچ‌گاه سخنی نمی‌راند و گویند وقتی او گفته پدر من مسروح است وی در جنگ جمل از هر دو فریق کناره کرد و به روزگار عمر بن خطاب به علت نسبت زشتی که به مغیره داد و اثبات آن به شرع نتوانست عمر وی را حد زد. ابوعثمان نهدی، حسن بصری و احنف از وی روایات دارند و در سال ۵۱ ه.ق به بصره درگذشت.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوبکره». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.