ابوجحیفه
وهب بن عبدالله مشهور به ابوجحیفه، از صحابه محمد بود که در هنگام درگذشت محمد، هنوز به سن بلوغ نرسیده بود. با وجود سن کم او، وی را از ناقلان حدیث از محمد گزارش کرده‌اند. وی به کوفه هجرت نمود و علی بن ابی‌طالب، خلیفه وقت، او را به سرپرستی بیت‌المال گماشت و در همه جنگ‌های علی نیز شرکت نمود. او فردی مورد وثوق برای علی بود و او را وهب الخیر می‌خواند. گویند روزی در حضور محمد نشسته بود و بر اثر پرخوری پیوسته آروغ می‌زد، محمد به وی سفارش کرد: «ای اباجحیفه آروغت را بازدار که هر که امروز سیرتر در روز قیامت گرسنه‌تر خواهد بود». منابع اسلامی گزارش کرده‌اند که ابوجحیفه از آن پس هرگز سیر نخورد تا از دنیا رفت. وی در حکومت بشر بن مروان در بصره به سال ۷۲ ه.ق درگذشت.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوجحیفه». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.