آیه ۴ سوره قیامت

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۵ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴ سوره قیامت
مشخصات قرآنی
نام سورهقیامت
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۴
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره قیامت چهارمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، در این آیه به این نکته اشاره می‌شود که خداوند در روز قیامت نه تنها استخوان‌های انسان‌ها بلکه انگشتان و سر انگشتان آنها را دوباره می‌سازد و به شکل و حال اولیه خود باز می‌گرداند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ آیهٔ ۴ از سورهٔ ۷۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آری! (چنین خواهیم کرد) درحالیکه تواناییم بر آن‌ که (حتی) سرانگشتانش را (هم) یکسان سازیم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«حق این است که تواناییم بر این که سرانگشتهای او را فراهم آوریم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که «بنان» در لغت به معنی انگشتان و سرانگشتان است و در اینجا به این مطلب تأکید دارد که خداوند در قیامت علاوه بر جمع آوری استخوان‌های انسان‌ها، انگشتان و سرانگشتان آنها را به حال اول بازمی‌گرداند. به گزارش او، مسأله «انگشت نگاری» که در زمان ما به شکل علمی درآمده؛ بر پایه خطوط منظم و ظریف سرانگشتان شکل گرفته است. موضوع جالب و مورد توجهی که در این علم از جانب دانشمندان مطرح شده، این است که سرانگشت هر شخص تنها منحصر به اوست و با هیچ انسان دیگری مشابهت ندارد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.