ابوعبیده جراح
عامر بن عبدالله بن جراح مشهور به ابوعبیده جراح یکی از اعراب مشهور در صدر اسلام بود.
سرگذشت
از بنی حارث بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه، از یاران معروف پیغمبر اسلام، از مهاجرین به حبشه و از امراء جیوش در عهد رسول‌الله (ص) و پس از رحلت آن حضرت، در همه غزوات پیغمبر (ص) شرکت داشت و بنقل ابن سعد و ابن حنبل، پیغمبر (ص) وی را برای تبلیغ به بحرین یا نجران یا یمن فرستاد. وی از جمله متخلفین از جیش اسامه و از اعضاء فعال در رسانیدن ابوبکر به خلافت است؛ لذا وی پس از رحلت رسول‌الله (ص) از دوستان صمی می ابوبکر بوده که وی در روز سقیفه می‌گفته: من راضیم که یکی از دو یارم؛ ابو عبیده یا عمر بر شما امیر باشد، که خود از پیغمبر (ص) شنیدم می‌فرمود: هر امتی را امینی است و امین این امت ابوعبیده است. در عهد عمر فرمانده سپاهی بود که خلیفه پس از خالد بن ولید به شام گسیل داشت و آن مناطق به دست او فتح گردید. در سال ۱۷ یا ۱۸ ه.ق بیماری طاعون شام را فرا گرفت که آن را طاعون عمواس می‌گفتند، ابوعبیده به آن بیماری درگذشت و در اردن به خاک سپرده شد. وی فرزندی را بجای نگذاشت.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوعبیده». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.