ابوقره
ابوالفرج محمد بن علی بن یعقوب بن اسحاق بن ابیقره قنانی، مشهور به ابوقُرّه از رجال حدیث شیعه در قرن پنجم هجری قمری است. وی از مشایخ اجازات ابوالعباس نجاشی است. از مؤلفات او معجم رجال ابوالمفضل است که ظاهراً در شرح حال مشایخ ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی نگاشته است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوقره». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.